jié gùn
jié qīng
jié niàn
jié lú
jié hūn
jié kè
jié tuō
jié duì
jié sì
jié jué
jié wǎng
jié zhì
jié lí
jié lǎn
jié lín
jié cǎo
jié máo
jié gòu
jié huì
jié kè
jié jiāo
jié huǒ
jié jú
jié mó
jié lí
jié qì
jié ěr
jié bài
jié niǔ
jié fā
jié yuán
jié cǎi
jié zhuàng
jiē zǐr
jiē ba
jié mǒ
jié xiǎng
jié shí
jié zhèng
jié guǒ
jié hóu
jiē zǐ
jié kuǎn
jié tǐ
jié nà
jié wā
jié shòu
jié lín
jié bàn
jié guǐ
jié huān
jié gòu
jié máo
jié jiāo
jié xià
jié yǔ
jié jié
jié shé
jié tuō
jié shù
jié bǐ
jié xīn
jié zhé
jié hūn
jié qīn
jié fù
jié lǎn
jié duàn
jié yǔ
jié hé
jié xiōng
jié yán
jié qiāng
jié chóu
jié máo
jié lùn
jié jiā
jié mò
jié xié
jié luò
jié fù
jié àn
jié hé
jié tóng
jié tāi
jié zhěn
jié diǎn
jié lín
jié gēn
jié jù
jié yè
jié shéng
jié lián
jié zā
jié gǔ
jié hòu
jié yīn
jié méng
jié jì
jié wěi
jié yā
jié wǎng
jié mài
jiē guǒ
jié gǔ
jié hǎo
jié dǎng
jié zhèng
jié fēng
jié lián
jié shè
jiē shi
jié wà
jié bīng
jié lǚ
jié shuì
jié chéng
jié chén
jié tóng
jié jiā
jié yú
jié qiàn
jié yuàn
jié tóu
jié zì
jié guān
jié mù
jié sè
jié xué
jié yì
jié yǒu
jié zhèn
jié qǐ
jié yì
jié huān
jié ài
jié lǚ
jié shí
jié yǐn
jié jù
jié wū
jié xián
jié líng
jié hé
jié zhuàn
jié zhàng
jié gào
jié bā
jié kǒu
jié jīng
jié kuǎn
jié zhèng
jié cháng
jié chè
jié cún
jié gǔ
jié biān
jié xí
jié máo
jié lù
jié jí
jié xiōng
jié wěi
jié mèi
jié suàn
jié yuán
结缡，结褵jiélí，jiélí
(1) 代称成婚
英marry⒈ 亦作“结褵”。
⒉ 古代嫁女的一种仪式。女子临嫁，母为之系结佩巾，以示至男家后奉事舅姑，操持家务。
引《诗·豳风·东山》：“亲结其縭，九十其仪。”
毛传：“母戒女，施衿结帨。”
《后汉书·马援传》：“施衿结褵，申父母之戒，欲使汝曹不忘之耳。”
宋文莹《湘山野录》卷下：“俟长成，求偶嫁之，止请夫人亲结褵，以主其婚。”
⒊ 指男女结婚。
引唐乔知之《杂曲歌辞·定情篇》：“由来共结褵，几人同匪石。”
元王子一《误入桃源》第三折：“现如今桃源好结縭，问甚么瓜田不纳履。”
《红楼梦》第一〇九回：“可怜一位如花似月之女，结褵年餘，不料被孙家揉搓，以致身亡。”
庞树柏《鹣鹣行为邑中贞烈严毛氏作》诗：“佳期正三五，催粧可结褵。”
本指女子出嫁时，母亲为女儿系上佩巾，并谆谆教诲的仪式。语本《诗经．豳风．东山》：「亲结其缡，九十其仪。」后用以告诫子女。汉．马援〈诫兄子严敦书〉：「施衿结缡，申父母之戒，欲使汝曹不忘之耳。」亦泛指结婚。唐．权德舆〈鄜坊节度使推官大理评事唐君墓志铭〉：「结缡周月，遭罹柏舟之痛。」也作「结褵」。
1. 系（jì），绾（wǎn ）：结网。结绳。结扎。
2. 条状物打成的疙瘩：打结。蝴蝶结。
3. 聚，合：结晶。结识。结盟。结交。结集。结合。结党营私。
4. 收束，完了（liǎo）：结账。结局。结案。结果。结论。归根结底。
5. 一种保证负责的字据：具结。
缡读音：lí缡lí（名）古时妇女的佩巾：结～。