yǔ jí
yǔ biàn
yǔ jiā
yǔ zú
yǔ wěi
yǔ qìng
yǔ chǎng
yǔ pí
yǔ shì
yǔ kū
yǔ jué
yǔ gōng
yǔ zhī
yǔ bǎo
yǔ fú
yǔ jīn
yǔ xiāng
yǔ tú
yǔ yuè
yǔ huà
yǔ xiáng
yǔ líng
yǔ duàn
yǔ zhào
yǔ jié
yǔ kè
yǔ qí
yǔ shāng
yǔ máo
yǔ kuò
yǔ chóng
yǔ liú
yǔ mín
yǔ yí
yǔ chì
yǔ lín
yǔ yì
yǔ zhàng
yǔ lín
yǔ chāi
yǔ pèi
yǔ mào
yǔ cháng
yǔ gài
yǔ xí
yǔ zhī
yǔ hàn
yǔ jūn
yǔ zòu
yǔ wǔ
yǔ wù
yǔ dào
yǔ duì
yǔ máo
yǔ hé
yǔ shān
yǔ páo
yǔ yī
yǔ qún
yǔ pèi
yǔ lún
yǔ quǎn
yǔ yuè
yǔ dǎng
yǔ shàn
yǔ hè
yǔ yì
yǔ rén
yǔ zhuàng
yǔ bào
yǔ bēi
yǔ jí
yǔ jiàn
yǔ zhào
yǔ dào
yǔ shà
yǔ liè
yǔ yuān
yǔ shū
yǔ pèi
古代军事文书，插(好工具.)鸟羽以示紧急，必须迅速传递。
⒈ 古代军事文书，插鸟羽以示紧急，必须迅速传递。
引《史记·韩信卢绾列传》：“陈豨反， 邯郸以北皆豨有，吾以羽檄徵天下兵，未有至者，今唯独邯郸中兵耳。”
裴駰集解：“魏武帝《奏事》曰：‘今边有小警，輒露檄插羽，飞羽檄之意也。’推其言，则以鸟羽插檄书，谓之羽檄，取其急速若飞鸟也。”
晋左思《咏史》之一：“边城苦鸣鏑，羽檄飞京都。”
《儒林外史》第八回：“王太守接了羽檄文书，星速赴南赣到任。”
郁达夫《庚辰元日闻南宁捷报醉胡社长宅和益吾老岁晚感怀原韵》：“羽檄连翩至，愁怀次第开。”
古代军中紧急的文书。古时征兵、征召的文书，上插鸟羽以示紧急，必须迅速传递。