wú ěr
dào ěr
rù ěr
kuò ěr
nǎi ěr
tún ěr
niú ěr
cōng ěr
táo ěr
nèi ěr
nì ěr
ruǎn ěr
lǐ ěr
dí ěr
yè ěr
jìng ěr
mào ěr
tū ěr
lǐ ěr
pì ěr
jù ěr
shí ěr
qīn ěr
xǐ ěr
jù ěr
jiū ěr
tiāo ěr
zhí ěr
mǐ ěr
wài ěr
chǎn ěr
juàn ěr
jiàn ěr
huá ěr
tíng ěr
hēi ěr
guō ěr
chōng ěr
sōng ěr
lǜ ěr
xīn ěr
zhǔ ěr
hù ěr
yú ěr
sú ěr
sǒng ěr
lóng ěr
yú ěr
yǐn ěr
lǜ ěr
xūn ěr
sǒng ěr
liù ěr
dì ěr
huái ěr
yǎng ěr
róu ěr
chuān ěr
guàn ěr
jué ěr
yǎn ěr
lì ěr
tí ěr
liǔ ěr
jiū ěr
lù ěr
tóu ěr
líng ěr
shěn ěr
shǔ ěr
fù ěr
féng ěr
cāng ěr
yǐ ěr
cì ěr
bì ěr
lǐ ěr
pǔ ěr
sāi ěr
jǐn ěr
bái ěr
jiāo ěr
mǐn ěr
tiē ěr
chǔ ěr
juǎn ěr
cè ěr
fèi ěr
qiú ěr
wā ěr
shù ěr
xióng ěr
guā ěr
hé ěr
hòng ěr
chù ěr
jué ěr
chōng ěr
zhèn ěr
chuí ěr
jìng ěr
qǔ ěr
fēi ěr
huài ěr
yuè ěr
tōu ěr
nuǎn ěr
zhù ěr
mù ěr
jiǎ ěr
xiù ěr
guì ěr
ěr ěr
sān ěr
chóng ěr
mǎ ěr
tāo ěr
tiē ěr
bī ěr
qián ěr
táo ěr
guàn ěr
jiāo ěr
cè ěr
mí ěr
shùn ěr
huáng ěr
dān ěr
yín ěr
sāng ěr
cháng ěr
huǎn ěr
hài ěr
kāi ěr
cāng ěr
qīng ěr
fán ěr
dǐng ěr
xǐ ěr
fú ěr
zhōng ěr
yín ěr
bìng ěr
lù ěr
lí ěr
chē ěr
cāng ěr
lí ěr
gǎn ěr
nuǎn ěr
shì ěr
huàn ěr
jīng ěr
qīng ěr
⒈ 一种古代西南方少数民族的风俗。雕镂其颊，皮连耳廓，分为数支，下垂至肩，作为妆饰。参阅《后汉书·明帝纪》李贤注。
引《后汉书·西南夷传·哀牢》：“哀牢人皆穿鼻儋耳，其渠帅自谓王者，耳皆下肩三寸，庶人则至肩而已。”
唐张说《宋公遗爱碑颂》：“虽有文身凿齿，被髦儋耳，衣卉麵木，巢山馆水，种落异俗而化齐，言语不通而心喻矣。”
⒉ 古代北方国名。
引《山海经·大荒北经》：“有儋耳之国， 任姓， 禺号子，食穀。”
⒊ 古代南方国名。又名离耳。汉元鼎六年内属，称儋耳郡。在今海南岛儋县。
引《史记·货殖列传》：“九疑苍梧以南至儋耳者，与江南大同俗，而杨越多焉。”
《文选·左思＜吴都赋＞》：“儋耳黑齿之酋， 金邻象郡之渠。”
刘逵注：“儋耳人鏤其耳匡。”
唐沉佺期《初达驩州》诗：“水行儋耳国，陆行雕题藪。”
宋苏轼《桄榔庵铭》：“东坡居士，謫于儋耳。”
清管抡《蛮中作》诗：“从来圣世要荒外， 儋耳龙场自有人。”
《说文·耳部》“聸，垂耳也。从耳詹声。南方有聸耳国” 清段玉裁注：“古祇作‘耽’，一变为聸耳，再变则为儋耳矣。”
1. 〔儋县〕地名，在中国海南省。
耳读音：ěr耳ěr(1)（名）人和某些动物的听觉器官：～朵。(2)（名）形状像耳朵的东西：木～。(3)（形）位置在两旁的：～房。(4)文言助词；罢了：技止此～。