tāo yìng
tāo fā
tāo xù
tāo zhēn
tāo yín
tāo yú
tāo jí
tāo huì
tāo qíng
tāo liǎn
tāo róng
tāo jīng
tāo hé
tāo jué
tāo shěng
tāo jì
tāo miǎo
tāo qián
tāo hàn
tāo yān
tāo jiè
tāo guāng
tāo cǎi
tāo bǐ
tāo yùn
tāo nì
tāo huī
tāo gē
tāo shù
tāo bì
tāo yǎng
tāo mò
tāo yuè
tāo qí
tāo cáng
tāo hán
tāo yǐn
tāo xiù
tāo mì
tāo téng
tāo yuē
tāo shé
tāo yǐng
tāo yùn
tāo lüè
tāo xū
tāo qí
tāo chén
tāo xiá
tāo cí
tāo hán
tāo xiá
tāo lì
tāo gōng
tāo qián
zhèng huì
yuè huì
míng huì
xiǎo huì
míng huì
hūn huì
yǐn huì
àn huì
yòng huì
mí huì
xūn huì
chén huì
yōu huì
bèi hui
yīn huì
tāo huì
qiū huì
wù huì
yān huì
mái huì
zhì huì
lún huì
guǐ huì
míng huì
jiān huì
zāi huì
kāi huì
jī huì
zhēn huì
xiàng huì
yí huì
zūn huì
chí huì
shuò huì
zhòu huì
yì huì
yǎng huì
ān huì
yū huì
bèi huì
shí huì
méng huì
xián huì
shēn huì
dùn huì
yù huì
xiāo huì
yùn huì
shū huì
qián huì
bì huì
yǔ huì
biǎn huì
jìng huì
shěn huì
nán huì
zhuó huì
xiǎn huì
pò huì
bèi hui
gǔ huì
韬晦tāohuì
(1) 韬，韬光;晦，晦迹。韬晦，即收敛锋芒，隐藏不露
例愈事韬晦，群居游处，赤尝有言。——《唐书·宣宗纪》[.好工具]英refrain from revealing one's ambitions and put others off the track(2) 阴暗无光;阴晦
英dark;gloomy⒈ 指光芒收敛。
引《梁书·张充传》：“顷日路长，愁霖韜晦，凉暑未平，想无亏摄。”
清郑燮《夜光木歌》：“白日韜晦，宵暗晶明。”
⒉ 借指才能行迹隐藏不露。
引《旧唐书·宣宗纪》：“常梦乘龙升天，言之於郑后，乃曰：‘此不宜人知者，幸勿復言。’歷大和、会昌朝，愈事韜晦。羣居游处，未尝有言。”
清蒲松龄《聊斋志异·云萝公主》：“既归，益自韜晦，读书不出，一跛嫗执炊而已。”
邹韬奋《经历》八：“在那篇说教里特别提到我的名字，说我好得不得了，除学识是怎样怎样的精研通达外，性情又是怎样怎样的谦逊韬晦。”
隐藏才能，不使外露。
韬(1)（名）〈书〉弓或剑的套子。(2)（名）〈书〉（动）比喻隐藏。(3)（名）〈书〉（名）兵法：～略｜六～。
晦读音：huì晦huì(1)（名）夏历每月的末一天：～朔。(2)（形）昏暗；不明显：～涩｜隐～。(3)（名）夜晚：风雨如～。