dàn yàn
dàn gǎn
dàn zhù
dàn dàng
dàn rán
dàn níng
dàn zhōu
dàn wàng
dàn fàn
dàn duò
dàn chū
dàn huáng
dàn yì
dàn fàn
dàn yǎ
dàn huái
dàn jì
dàn dàn
dàn gǔ
dàn é
dàn yān
dàn tuó
dàn yě
dàn bó
dàn zāi
dàn fú
dàn dìng
dàn hū
dàn sī
dàn shí
dàn pǔ
dàn cí
dàn cài
dàn yuē
dàn zuǐ
dàn dàng
dàn jìng
dàn kè
dàn jié
dàn tái
dàn zhù
dàn lǜ
dàn huà
dàn mò
dàn yuè
dàn ǎi
dàn jì
dàn yuǎn
dàn jiàn
dàn jiǎn
dàn nìng
dàn shì
dàn shì
dàn jù
dàn bó
dàn qíng
dàn xiào
dàn huà
dàn rù
dàn zhuāng
dàn sù
dàn jìng
dàn wèi
dàn shuǐ
dàn lěng
dàn fěn
dàn tuì
dàn mò
mí mò
méng mò
ān mò
lóng mò
yǎo mò
luò mò
shā mò
qióng mò
cāng mò
tài mò
pǔ mò
miǎo mò
àn mò
hū mò
guǎng mò
kōng mò
dà mò
qián mò
chè mò
jì mò
wù mò
qì mò
cuò mò
suǒ mò
hàn mò
lěng mò
shuò mò
shí mò
tián mò
liù mò
gān mò
liáo mò
jiǒng mò
àn mò
biān mò
jìng mò
míng mò
shěn mò
xuán mò
chōng mò
wēi mò
yún mò
yuān mò
méng mò
jué mò
dàn mò
kuàng mò
chéng mò
miǎo mò
yōu mò
máng mò
míng mò
bái mò
huāng mò
淡漠dànmò
(1) 冷淡的
例淡漠的感情英indifferent;apathetic(2) 记忆不清
例老早以前的事，印象hAo86.淡漠了英faint;dim⒈ 恬淡。
引《文子·上仁》：“非淡漠无以明德，非寧静无以致远。”
《史记·屈原贾生列传》：“真人淡漠兮，独与道息。”
唐吴筠《高士咏·原宪》：“原生何淡漠，观妙自怡性。”
丁玲《母亲》二：“她以前想慕过的田园生涯，想慕过的清闲淡漠的乡居，不正是这样吗？”
⒉ 冷淡，无热情。
引清和邦额《夜谭随录·段公子》：“昨过李氏新阡，墓已宿草。我尚涕泗，而妹竟处之淡漠焉！”
茅盾《一个女性》三：“虽然她平日对于这个何求颇为淡漠，此时却也感激他。”
⒊ 犹淡薄。
引鲁迅《南腔北调集·＜守常全集＞题记》：“痛是也有些的，但比先前淡漠了。”
王福仲《小虎子》：“唯有那盏车灯露在外面，发出一股微弱的淡漠的光。”
⒋ 指模糊。
引冰心《往事》九：“所以我们只是东拉西扯，比平时的更淡漠，更无头绪，我一句也记不得了。”
淡泊恬静。
如：「都这么些年了，这件事在人们的记忆里已经淡漠了。」
淡dàn(1)（形）液体或气体中所含的某种成分少：天高云～。(2)（形）味道不浓：这菜太～。(3)（形）（颜色）浅：～黄。(4)（形）不热心：冷～。(5)（形）营业不旺盛：～季。
漠读音：mò漠mò(1)（名）沙漠：大～｜荒～。(2)（副）冷淡地；不经心地：淡～。