dī chuí
dī chǎn
dī chǒu
dī wù
dī děng
dī lán
dī xiàn
dī huò
dī tóu
dī liè
dī āo
dī sǎng
dī xià
dī cháo
dī méi
dī wā
dī yín
dī dài
dī zhuāng
dī róng
dī é
dī àn
dī sè
dī qì
dī rè
dī dì
dī xiá
dī qiē
dī yán
dī yōu
dī sù
dī tàn
dī yì
dī pín
dī wēn
dī huǎn
dī báo
dī yǔ
dī lǚ
dī cuī
dī wēi
dī gū
dī mí
dī rè
dī diào
dī chí
dī shī
dī qiè
dī dàng
dī yǎng
dī wēi
dī tóu
dī mí
dī róu
dī lì
dī zān
dī hào
dī jià
dī dā
dī mì
dī rén
dī jī
dī yīn
dī diào
dī xī
dī shēng
dī ruò
dī xiǎo
dī yín
dī jí
dī xú
dī liǎn
dī yā
dī lián
dī miǎn
dī qián
dī pín
dī huí
dī dá
dī yún
dī sù
dī néng
dī luò
dī chén
dī pǐn
dī chàng
dī ài
dī yà
dī móu
dī sú
dī xīn
dī jiù
dī dī
dī miàn
dī mí
dī yāo
dī huí
dī kōng
dī áng
dī dǎi
dī fú
dī duān
dī áng
dī huán
dī shǒu
dī dù
dī shé
dī hēi
dī yā
dī shuì
dī yǎ
dī jiàn
dī yǎng
dī ǎi
dī bì
dī shǒu
dī huí
dī gǔ
dī shāo
⒈ 忽高忽低；时起时伏。卬，通“昂”。
引《史记·司马相如列传》：“低卬夭蟜据以骄驁兮，詘折隆穷蠼以连卷。”
《汉书·杨恽传》：“是日也，拂衣而喜，奋褎低卬，顿足起舞。”
⒉ 指音节的高低。
引《新唐书·文艺传序》：“高祖、太宗，大难始夷，沿江左餘风，絺句绘章，揣合低卬，故王、杨为之伯。”
⒊ 形容世事盛衰、起伏。
引清龚自珍《答人问关内侯》：“天必有所趋，天之废封建而趋一统也昭昭矣。然且相持低卬徘徊二千餘年，而后毅然定。”
低dī(1)（形）从下向上距离小：地势～。(2)（形）在一般标准或平均程度之下：水平太～。(3)（形）等级在下的：～年级学生。(4)（动）（头）向下垂：～头。
卬读音：yǎng,áng[ áng ]1. 古同“昂”，抬起；扬起；高；昂扬，情绪高、气势盛。
2. 代词，表示第一人称，我：“招招舟子，人涉卬否。”
3. 古地名。
4. 姓氏。