jiàn jiē
jiàn jìn
jiàn qì
jiàn fāng
jiàn miàn
jiàn shí
jiàn liàng
jiàn bào
jiàn qíng
jiàn liè
jiàn zhì
jiàn shǎng
jiàn xiào
jiàn duān
jiàn fǎ
jiàn zhàng
jiàn chéng
jiàn lái
jiàn xiàn
jiàn dì
jiàn jiě
jiàn qiǎng
jiàn guài
jiàn fēng
jiàn wēi
jiàn qù
jiàn fǎng
jiàn jiào
jiàn xiào
jiàn shuō
jiàn chǔ
jiàn yí
jiàn qīn
jiàn lì
jiàn guǐ
jiàn jīn
jiàn wén
jiàn è
xiàn nián
jiàn cháng
jiàn gōng
jiàn yǐng
jiàn gào
jiàn guāng
jiàn lǐ
jiàn qù
jiàn kè
jiàn cún
jiàn bīng
jiàn lǎo
jiàn liàng
jiàn guān
jiàn yuán
jiàn shǎo
jiàn fú
jiàn hǎo
jiàn bì
jiàn mèng
jiàn wěi
jiàn yì
jiàn dé
jiàn zú
jiàn yín
jiàn qì
jiàn gǔ
jiàn fěng
jiàn róng
jiàn mín
jiàn yù
jiàn tiān
jiàn shì
jiàn shi
jiàn zhī
jiàn huà
jiàn yuán
jiàn duǎn
jiàn cì
jiàn jǐ
jiàn chǐ
jiàn zé
jiàn xí
jiàn mǐ
jiàn yán
jiàn lín
jiàn dú
jiàn biàn
jiàn xíng
jiàn lián
jiàn shì
jiàn bá
jiàn jī
jiàn yán
jiàn yí
jiàn zhèng
jiàn xíng
jiàn shù
jiàn huì
jiàn wài
jiàn nán
jiàn dǔ
jiàn lùn
jiàn qián
jiàn yí
jiàn huì
jiàn zhuàng
jiàn chēng
jiàn gù
jiàn hù
jiàn dé
jiàn xiàng
jiàn yú
jiàn rén
jiàn dǐ
jiàn xǐ
jiàn guò
jiàn xīn
jiàn ài
jiàn jìn
jiàn jīn
jiàn huò
jiàn kǒu
jiàn jī
jiàn yì
jiàn qián
jiàn dào
jiàn è
xiàn shì
jiàn dǔ
jiàn xiǎo
xiàn liáng
jiàn hóng
jiàn jià
jiàn rèn
jiàn xǔ
jiàn cái
jiàn dǎn
xiǎo liàng
qīng liàng
jiàn liàng
qǔ liàng
chá liàng
dǎ liàng
gěng liàng
duān liàng
yì liàng
mǐn liàng
zǐ liàng
bù liàng
jiàn liàng
jīn liàng
shù liàng
róng liàng
yuàn liàng
yuán liàng
jiǎn liàng
zhí liàng
kuān liàng
tǐ liàng
zhōng liàng
chuí liàng
gěng liàng
亦作“见亮”。
⒈ 亦作“见亮”。谦词。谓请对方原谅自己。
引南朝宋谢灵运《诣阙上表》：“虽曰见亮，而装防如此。”
宋王安石《与孟逸秘校手书》之四：“人求还急，修答不谨，幸见亮！”
《封神演义》第三二回：“将军雅爱，念吾俱是武臣，被屈脱难，贤明自是见亮。”
清李渔《慎鸾交·久要》：“这种苦情，是蒙你见谅的了。”
《二十年目睹之怪现状》第十四回：“本来在这热丧里面，不应该到人家家里来乱闯；但是出於无奈，求吴老爷见谅！”
为人所原谅。如：「如有招待不周之处，敬请见谅。」也作「见原」。
1. 看到：看见。罕见。见微知著。见义勇为。见异思迁。
2. 接触，遇到：怕见风。见习。
3. 看得出，显得出：见效。相形见绌。
4. （文字等）出现在某处，可参考：见上。见下。
5. 会晤：会见。接见。
6. 对事物观察、认识、理解：见解。见地（见解）。见仁见智（指对同一问题各人从不同角度持不同看法）。
7. 助词，表示被动或对我如何：见外。见教。见谅（原谅我）。见笑（被讥笑）。
谅读音：liàng谅liàng（动）原谅：～解。谅liàng（动）料想：～不见怪｜～他不能来。