yán zhuāng
yán jìn
yán rán
yán qì
yán yán
yán chéng
yán fǎ
yán shèn
yán chē
yán huàn
yán hé
yán liǎng
yán ná
yán què
yán shēng
yán míng
yán lìng
yán zhèn
yán yuǎn
yán biāo
yán jìng
yán cù
yán lì
yán zǎng
yán yì
yán jí
yán jié
yán dí
yán zhòng
yán dǎ
yán jìng
yán shi
yán ná
yán lǜ
yán jiè
yán liè
yán sè
yán zhuāng
yán pèi
yán jī
yán jìng
yán píng
yán qiǎn
yán jū
yán měng
yán lài
yán zhū
yán jǐn
yán gǔ
yán zhěn
yán cí
yán gōng
yán lì
yán xùn
yán kǔ
yán dù
yán hū
yán è
yán jìng
yán yù
yán shè
yán mì
yán qiē
yán lì
yán hàn
yán cān
yán lǐn
yán jǐn
yán bǐ
yán chéng
yán gēng
yán zǔ
yán líng
yán dù
yán bǔ
yán zhěng
yán dàn
yán bào
yán biāo
yán sù
yán liè
yán qì
yán duàn
yán wěi
yán jiǎn
yán jiào
yán mì
yán qiào
yán jù
yán kū
yán xú
yán tān
yán kē
yán bīng
yán líng
yán gōng
yán kè
yán jié
yán kē
yán shǔ
yán zhā
yán jùn
yán chéng
yán tuò
yán xíng
yán láng
yán fá
yán shèng
yán hé
yán jiā
yán fáng
yán bīng
yán yuán
yán cōng
yán hé
yán bàn
yán jìn
yán xíng
yán xuě
yán yán
yán qiū
yán zhèng
yán jǐng
yán bīn
yán kè
yán zhǐ
yán jí
yán fù
yán qīn
yán gàn
yán fēi
yán luò
yán lè
yán zǐ
yán shuāng
yán zhèn
yán chì
yán cí
yán bèi
yán jìng
yán qiáng
yán jí
yán gōng
yán jū
yán shàn
yán bì
yán yīn
yán gù
yán néng
yán kù
yán gé
yán biǎn
yán hán
yán fēng
yán chǔ
yán rěn
yán bì
yán chén
yán jiōng
yán lěng
yán jì
yán dōng
yán zhì
yán jìn
yán níng
yán kè
yán cí
yán cǎn
⒈ 严安、徐乐的并称。 汉武帝时二人上书言事，皆拜郎中。见《史记·平津侯主父列传》。
引南朝梁任昉《奉答敕示＜七夕诗＞启》：“晚属天飞，比严徐而待詔。”
唐常衮《晚秋集贤院即事寄徐薛二侍郎》诗：“北朝荣庾薛，西汉盛严徐。”
⒉ 泛指有才识之士。
引宋曾巩《送李莘太傅》诗：“君王览豪俊，应復召严徐。”
严yán(1)（形）严密；紧密：～紧｜戒～｜谨～。(2)（形）严厉；严格：庄～｜威～｜～办｜～加管束｜纪律很～｜坦白从宽；抗拒从～。(3)（形）程度深；厉害：～冬｜～寒｜～刑。(4)（名）指父亲：家～。(5)姓。
徐读音：xú徐xú(1)（副）〈书〉慢慢地：～步。(2)姓。