dòu diàn
dòu fēng
dòu hěn
dòu jī
dòu sháo
dòu kuí
dòu jìn
dòu pǐn
dòu dèng
dòu sè
dǒu liáng
dòu yǐn
dòu xiāo
dòu sǔn
dòu shí
dòu shā
dòu pén
dòu rén
dòu péng
dǒu zhàng
dòu cǎo
dòu jù
dǒu wǎn
dòu hú
dòu jī
dòu gāng
dǒu bǐng
dòu piǎn
dòu pì
dòu jìng
dòu jiàn
dòu jí
dòu lì
dòu chuán
dòu dìng
dǒu peng
dòu kǎn
dǒu luàn
dòu zhì
dòu qióng
dòu yàn
dòu dùn
dòu hěn
dòu sǒu
dǒu kuāng
dòu qiǎo
dòu nán
dòu yǒng
dòu shí
dòu xiōng
dòu nù
dòu jié
dòu shuài
dòu biàn
dòu diàn
dòu xué
dòu hǒng
dòu ōu
dòu zǎn
dǒu chē
dòu wàn
dòu huā
dòu xīn
dòu shēng
dòu yùn
dòu fēn
dòu mǔ
dòu chù
dòu fǔ
dòu xì
dòu fú
dòu jué
dòu záo
dǒu dǎn
dòu dié
dòu chá
dòu tuán
dòu jù
dòu lóu
dòu bān
dòu huǒ
dǒu chǔ
dòu qì
dòu lòu
dòu shì
dòu qí
dǒu shì
dòu míng
dòu zuò
dòu qí
dòu gōng
dòu wā
dòu jùn
dòu zhèn
dòu lù
dǒu zi
dòu cǎi
dòu rán
dòu zuǐ
dǒu dà
dǒu shāo
dòu shū
dòu jí
dòu chǎng
dòu jī
dòu cǎo
dòu chén
dòu biàn
dòu jiàn
dòu gē
dòu ji
dòu hào
dòu chóng
dòu dí
dòu gāng
dòu luó
dòu chǒng
dòu dǎ
dòu sǒu
dòu yǐ
dòu zhàn
dòu qǔ
dòu jué
dǒu qú
dòu duì
dòu fù
dòu chéng
dòu yíng
dòu sòng
dòu yǐn
dòu huǒ
dòu zǐ
dòu jìn
dòu chán
dòu chěng
dòu sǒng
dòu xiāng
dòu yǎn
dǒu mén
dòu yǒng
dòu bīng
dòu xiǎn
dòu zhì
dòu zhuǎn
dòu fū
dòu wén
dòu wǔ
dòu gài
dòu zhēng
dòu yā
dòu gǒng
dòu shì
dòu liáng
dòu qí
dòu shuǐ
dòu pái
dòu kǒu
dòu quán
dòu xiāo
dòu qiáng
dǒu sù
dòu jué
dòu shè
dǒu niú
dòu lǎo
dòu qiào
dòu dǔ
dòu zhèng
dòu yìn
dòu dìng
dòu gé
dòu lì
dòu niǔ
dòu chēng
dǒu fāng
dòu hé
dòu yú
dòu mǎng
dòu còu
dòu féng
dòu huí
dòu qí
dòu xīng
dòu yǔ
dòu kàn
dòu tǒng
dòu yè
dòu mǎi
dòu qí
dòu chǎo
dòu qí
dòu bào
dòu jiǎn
dòu dié
dòu nòng
dòu àng
dòu níng
dòu gān
dòu píng
dòu sòu
dòu bā
dòu lǒng
dòu fēn
dòu mù
dòu xíng
dòu tóu
dòu é
dòu qù
dǒu bǐ
dòu jūn
dòu xī
dòu què
dòu dié
dòu jiān
dòu mí
dòu fǎ
dòu jiǎo
dòu pì
dòu shé
dòu jī
dǒu shé
dǒu ǎo
dòu héng
dòu cái
dòu yàn
dòu jiǔ
dòu xì
dòu gōng
dòu fāng
dòu yán
dǒu xiù
dòu xiàn
dòu biàn
dòu jiāng
dòu gòu
dòu gǒng
dǒu lì
dòu lì
dòu qiǎng
dòu cí
dòu jiǎo
dòu shān
dòu wén
dòu bá
dòu jiàn
⒈ 亦作“鬭鸭”。
⒉ 使鸭相斗的博戏。相传起于汉初。
引《西京杂记》卷二：“鲁恭王好鬭鸡鸭及鹅雁。”
《三国志·吴志·陆逊传》：“时建昌侯虑於堂前作鬭鸭栏，颇施小巧。”
《南史·王僧达传》：“﹝僧达﹞坐属疾而於扬列桥观鬭鸭，为有司所纠。”
南唐冯延巳《谒金门》词：“鬭鸭阑干独倚，碧玉搔头斜坠。”
⒊ 指人工豢养专供斗鸭游戏用的鸭。
引《三国志·吴志·吴主传》“立登为王太子” 裴松之注引晋虞溥《江表传》：“是岁魏文帝遣使求雀头香……鬭鸭、长鸣鸡。”
宋梅尧臣《鸭脚子》诗：“魏帝昧远图，于吴求鬭鸭。”
使鸭相斗的游戏。
1. 对打：斗殴。战斗。
2. 比赛胜负，争胜：斗力。斗劲。斗智。斗志昂扬。
3. 使动物之间互争高下：斗牛。斗蟋蟀。
4. 拼合，对准，凑近：斗眼。
5. 古同“逗”，逗引。
鸭读音：yā鸭yā（名）（～子）鸟类的一科；通常指家鸭：～雏｜～蛋｜～蛋黄｜～舌帽。