zhì kān
zhì lěng
zhì shì
zhì jiāng
zhì zuò
zhì cái
zhì nù
zhì jú
zhì yuàn
zhì zhèng
zhì shèng
zhì fù
zhì cǎo
zhì yí
zhì zì
zhì zhǒu
zhì qián
zhì chì
zhì zhǐ
zhì lǐ
zhì bǎn
zhì duàn
zhì è
zhì bàn
zhì yì
zhì bì
zhì biǎo
zhì dù
zhì qǔ
zhì mìng
zhì gào
zhì xíng
zhì dòng
zhì dǎo
zhì xù
zhì fǔ
zhì qì
zhì shù
zhì hào
zhì zhàng
zhì má
zhì tián
zhì gǎi
zhì jué
zhì dìng
zhì zào
zhì gē
zhì guó
zhì fáng
zhì niǔ
zhì biān
zhì dìng
zhì shì
zhì yā
zhì fú
zhì shòu
zhì gé
zhì biàn
zhì wén
zhì kǎ
zhì yí
zhì dì
zhì yì
zhì bīng
zhì wēi
zhì yì
zhì xiàn
zhì jié
zhì bēi
zhì shū
zhì zhōng
zhì jì
zhì cí
zhì bǐ
zhì kǔn
zhì zhàng
zhì jié
zhì fú
zhì shuài
zhì lì
zhì chì
zhì jī
zhì jiào
zhì xíng
zhì yī
zhì cóng
zhì xiàn
zhì jiàn
zhì jǔ
zhì pǐn
zhì jì
zhì jūn
zhì cè
zhì chú
zhì yù
zhì yì
zhì yuē
zhì mào
zhì míng
zhì jǐn
zhì bèi
biān cè
dá cè
guó cè
shī cè
jiā cè
diàn cè
xuán cè
lián cè
zhì cè
gào cè
zhuān cè
jiàn cè
dà cè
yòng cè
yí cè
qiǎn cè
fèng cè
qiáng cè
kūn cè
huà cè
mì cè
chuò cè
shè cè
jiǎn cè
xiān cè
jì cè
fàn cè
kē cè
shuò cè
tíng cè
wú cè
yù cè
zhì cè
mǎ cè
mó cè
shùn cè
jìn cè
fén cè
shù cè
miào cè
lǐ cè
cuó cè
lùn cè
chuí cè
tóu cè
zhèn cè
shēn cè
shì cè
yùn cè
bào cè
liáng cè
quán cè
shí cè
jīn cè
cái cè
chóu cè
hē cè
xíng cè
dū cè
yōu cè
gū cè
zèng cè
huà cè
zuǒ cè
diǎn cè
zhuī cè
jiǎn cè
wěi cè
huáng cè
fā cè
jué cè
kàng cè
féng cè
xū cè
chéng cè
yú cè
shàn cè
xià cè
rén cè
chuí cè
āi cè
pèi cè
yóu cè
gǎi cè
qián cè
qí cè
sàn cè
wén cè
shèng cè
chuí cè
mò cè
cháo cè
shuò cè
hàn cè
qīn cè
yún cè
tái cè
mò cè
fāng cè
shàng cè
dì cè
tái cè
zàn cè
zhàng cè
bù cè
gàn cè
jǐng cè
shū cè
kuí cè
xiàn cè
yì cè
huáng cè
guān cè
chóu cè
shǐ cè
guī cè
chéng cè
hái cè
jiǔ cè
lòu cè
guì cè
sān cè
niǎo cè
guī cè
rǎng cè
jǐ cè
hóng cè
miào cè
huī cè
chén cè
xié cè
kōng cè
tíng cè
liǎn cè
duì cè
yù cè
wèn cè
qū cè
miào cè
guǐ cè
shí cè
xiá cè
bǎo cè
zhèng cè
duǎn cè
shì cè
móu cè
xǐ cè
fēng cè
shǒu cè
cì cè
shén cè
shī cè
tiān cè
yán cè
biān cè
dé cè
fú cè
dìng cè
xuán cè
sāo cè
duì cè
quán cè
yíng cè
⒈ 皇帝有事书之于策(竹简)以问臣下，称为“制策”。 汉武帝元光元年诏贤良，各“受策察问，咸以书对”， 董仲舒、公孙弘等都先后对策。见《汉书·武帝纪》。后为科举考试所采用，成为国家取士的科目之一。
引唐刘肃《大唐新语·举贤》：“张柬之进士擢第为清源丞，年且七十餘， 永昌初，勉復应制策。”
宋苏轼《策别七》：“国家取人，有制策，有进士，有明经，有词科，有任子，有府史杂流。”
《宋史·苏轼传》：“軾始具草，文义粲然。復对制策，入三等。”
一种古代选拔人才的方法。汉代试士，由主考官发策以问，应试者因其所问而陈己之所见，称为「对策」。而由天子亲自出题的称为「制策」。
制zhì(1)（动）制造：～版｜～币｜～表｜～革｜～件｜～冷｜～品｜～钱｜～糖｜～图｜～药。(2)（动）拟定；规定：～定｜因地～宜。(3)（动）用强力约束；限定；管束：～伏｜管～。(4)（名）制度：法～｜所有～。
策读音：cè策cè(1)（名）古代写字用的竹片或木片：简～。(2)（名）古代考试文件；多就政治和经济问题发问；应试者对答：对～｜～问。(3)（名）我国曾经用过的计算工具；跟‘筹’相似。参看‘筹’。(4)（名）计谋；办法：上～｜献～。(5)（名）姓。(6)（名）古代赶马用的棍子。(7)（动）用策赶马：鞭～｜～马前进。