fèng qǐng
fèng xù
fèng cì
fèng shí
fèng quàn
fèng zī
fèng zhì
fèng yú
fèng duàn
fèng liáng
fèng xiǎng
fèng xīn
fèng tiē
fèng mǐ
fèng shāo
fèng mǎn
fèng liào
fèng juàn
fèng rù
fèng zī
fèng qiǎn
fèng hù
fèng xǔ
fèng lǐn
fèng cè
fèng jīn
fèng gōng
fèng yín
fèng shēn
fèng qián
fèng lián
fèng jī
fèng lù
fèng zī
fèng chāo
fèng gěi
qūn lǐn
fèng lǐn
tián lǐn
yì lǐn
gěi lǐn
zào lǐn
páo lǐn
xì lǐn
guó lǐn
jìn lǐn
cǎn lǐn
kuài lǐn
guān lǐn
lù lǐn
cùn lǐn
ràng lǐn
juān lǐn
chūn lǐn
bǔ lǐn
kǎn lǐn
yī lǐn
shí lǐn
mǐ lǐn
chuí lǐn
chú lǐn
jì lǐn
yuè lǐn
fǔ lǐn
liáng lǐn
jiǎn lǐn
yì lǐn
tǎng lǐn
shí lǐn
cāng lǐn
cí lǐn
yǔ lǐn
biān lǐn
rì lǐn
zhèn lǐn
zhèn lǐn
áo lǐn
láo lǐn
gǔ lǐn
sī lǐn
⒈ 俸金与禄米。亦泛指俸禄。
引宋欧阳修《试笔·南唐砚》：“选工之善者，命以九官之服，月有俸廩之给，号砚务官。”
宋叶梦得《避暑录话》卷上：“今身为宰相，俸廩非不足，不以富贵宠禄为淫侈足矣，何至于妻子寒饿乎？”
《明史·英宗前纪》：“﹝正统四年三月﹞癸酉，增南京及在外文武官军俸廩。”
⒉ 旧指学官的俸禄与廩生的膳食津贴。
引《清文献通考·国用四》：“是年（ 顺治四年）定各省学官及学生俸廩。”
俸禄。