fú yì
fú yí
fú qīng
fú shōu
fú fú
fú yáng
fú féi
fú lùn
fú yǔ
fú yáng
fú jiè
fú jīng
fú kuā
fú huá
fú bēi
fú cuì
fú xuàn
fú shí
fú qì
fú líng
fú fú
fú sī
fú qiǎn
fú qiū
fú píng
fú fèi
fú fǔ
fú qiǎo
fú cǎi
fú yún
fú liáng
fú mù
fú chén
fú tú
fú gēn
fú cí
fú téng
fú qiān
fú diào
fú shí
fú jiàn
fú huì
fú huò
fú shì
fú jīn
fú ài
fú suǒ
fú héng
fú lì
fú jìng
fú xū
fú diào
fú mài
fú tán
fú líng
fú jiāo
fú shū
fú míng
fú yuè
fú dàng
fú shuò
fú hé
fú mǎn
fú xiáng
fú biāo
fú shěn
fú rù
fú nián
fú shè
fú zi
fú yì
fú huà
fú zōng
fú jiè
fú xīn
fú yù
fú fū
fú mí
fú tǔ
fú zhǐ
fú zào
fú lì
fú chén
fú xiàn
fú míng
fú tóu
fú chēng
fú wén
fú chǐ
fú xiǎng
fú zhā
fú xiǎn
fú xìng
fú yóu
fú pí
fú jué
fú biāo
fú tú
fú róng
fú làng
fú lù
fú yì
fú zǎo
fú liáng
fú jì
fú ní
fú guǎng
fú líng
fú zhōu
fú yì
fú cí
fú lǜ
fú lèi
fú cuì
fú yún
fú cuò
fú jī
fú liú
fú hǔ
fú gōng
fú yí
fú kè
fú màn
fú shēng
fú wēi
fú cái
fú xuān
fú yuè
fú sú
fú cān
fú qìng
fú huá
fú jiàn
fú rǒng
fú qīng
fú piāo
fú xiǔ
fú zhēng
fú xì
fú shāng
fú jiàng
fú jì
fú yú
fú shī
fú jiāo
fú miù
fú rǒng
fú yān
fú dàng
fú qū
fú shū
fú shuǐ
fú yán
fú ōu
fú tān
fú zhái
fú zhù
fú shāng
fú cǎi
fú yì
fú guǐ
fú jū
fú dào
fú lán
fú rè
fú zhǒng
fú yàn
fú xuán
fú zá
fú dòng
fú xiāng
fú tán
fú pái
fú miàn
fú péng
fú biàn
fú bào
fú yín
fú mò
fú háng
fú hù
fú piāo
fú yǒng
fú bàng
fú shè
fú mù
fú zhēng
fú gāi
fú chá
fú é
fú jiǎ
fú ōu
fú méng
fú làn
fú shì
fú yán
fú gěng
fú xiàn
fú shí
fú diāo
fú wù
fú bó
fú jì
fú yǐ
fú kuò
fú rén
fú mào
fú zhōng
fú qiáo
fú wū
fú méi
fú cāng
fú jǐng
fú fàn
fú zāi
fú yóu
fú náng
fú tàn
fú huā
fú zhǔ
fú yóu
fú duò
fú yún
fú nào
fú mí
fú āi
fú bì
fú é
fú mí
fú wěi
fú dàn
fú huì
fú dù
fú lè
fú jiāo
fú mèng
fú bái
fú biāo
fú xiū
fú yīn
fú liáng
fú xiāo
fú yǎn
fú qì
fú qì
fú mèi
fú shuō
fú mò
fú huàn
fú lì
fú xiāo
fú yóu
fú chén
fú huán
fú qǐ
fú qiē
fú guāng
fú zhàn
fú piāo
fú gǔ
fú xiǎng
fú jiē
fú shān
fú sāng
fú yù
fú piào
fú yáng
fú yàng
fú pù
fú lóng
fú yè
⒈ 玉的彩色。
引《礼记·聘义》“孚尹旁达信也” 汉郑玄注：“孚，读为浮。尹，读如竹箭之筠。浮筠，谓玉采色也。”
晋王嘉《拾遗记·蓬莱山》：“有浮筠之簳，叶青茎紫，子大如珠，有青鸞集其上。”
唐元稹《出门行》：“求之果如言，剖出浮筠腻，白珩无颜色，垂棘有瑕累。”
亦以指竹。 唐陆龟蒙《双吹管》诗：“长短截浮筠，参差作飞凤。”
浮fú(1)（动）基本义：停留在液体表面上（跟‘沉’相对）：停留在液体表面上（跟‘沉’相对）(2)（动）〈方〉在水里游：他一口气～到对岸。(3)（形）在表面上的：～皮｜～面｜～土。(4)（形）可移动的：～财。(5)（形）暂时的：～记｜～支。(6)（形）轻浮；浮躁：他人太～；办事不踏实。(7)（形）空虚；不切实：～名｜～夸。(8)（形）超过；多余：人～于事｜～额。
筠读音：yún,jūn[ yún ]1. 竹子的青皮：“其在人也，如竹箭之有筠也。”
2. 竹子：“柴门空闭锁松筠”。