yá hè
xī hè
qiū hè
céng hè
sǒng hè
quǎn hè
shí hè
wū hè
xiè hè
jù hè
qī hè
huí hè
fēng hè
xū hè
jiàn hè
míng hè
shān hè
yán hè
yún hè
yán hè
jī hè
péng hè
chuān hè
jùn hè
dà hè
líng hè
zhōu hè
yì hè
qióng hè
yuán hè
āi hè
jiàn hè
dòng hè
lín hè
yān hè
gōu hè
qiū hè
quán hè
zhāng hè
dài hè
hōng hè
xī hè
tián hè
qiào hè
sōng hè
yù hè
kūn hè
xī hè
jué hè
yīn hè
shēn hè
cén hè
pán hè
kū hè
xiù hè
yōu hè
wàn hè
xún hè
tān hè
màn hè
luán hè
jǐ hè
⒈ 深山与幽壑。多借指隐者所居。
引宋吕祖谦《卧游录》：“顾长康画谢幼舆在巖石里。人问其所以， 顾曰：‘ 谢云一邱一壑，自谓过之。此子宜置邱壑中。’”
明瞿佑《归田诗话·谢公墩》：“公《咏史》云：‘ 穰侯老擅关中事，长恐诸侯客子来。我亦暮年专一壑，每逢车马便惊猜。’则公不独欲专朝廷，虽邱壑亦欲专而有之。”
清李来泰《觉尘余故人子也以僧来谒书此赠之》诗：“江湖远道难通问，邱壑终身不疗飢。”
清郑鉽《题陈南麓都谏＜匡山读书图＞》诗：“邱壑诗中见，云烟画里逢。”
⒉ 喻深远的意境。
引清钱泳《履园丛话·艺能·摹印》：“譬诸画家，无胸中邱壑，以稿本临模，终是下乘。”
邱，一本作“丘”。 清龚自珍《与秦敦夫书》：“士大夫多瞻仰前辈一日，则胸中长一分邱壑；长一分邱壑，则去一分鄙陋。”
徐蕴华《唐庄题壁》诗：“自笑胸无邱壑意，不堪着笔付丹青。”
山峰和溪谷。也作「丘壑」。