pǔ shì
pǔ chuán
pǔ jì
pǔ dì
pǔ er
pǔ dié
pǔ zhì
pǔ lù
pǔ jú
pǔ zi
pǔ dié
pǔ biǎo
pǔ qì
pǔ jí
pǔ xì
pǔ qǔ
pǔ tú
pǔ cì
pǔ jià
pǔ zhù
pǔ tiē
pǔ zhuàng
pǔ zhǔ
pǔ zhì
pǔ xué
pǔ jì
pǔ liè
pǔ shì
pǔ hào
pǔ xù
pǔ yǎn
pǔ mó
pǔ xiàng
zhuàn lù
suàn lù
yǐn lù
sī lù
chāo lù
téng lù
yě lù
guǐ lù
xiào lù
zhēn lù
bāo lù
zhù lù
shǒu lù
wǔ lù
tú lù
míng lù
kè lù
shì lù
jīng lù
què lù
shè lù
shàn lù
dū lù
gāo lù
zhí lù
duō lù
sēng lù
zhào lù
qī lù
gù lù
lì lù
zhì lù
tiān lù
xiǎo lù
shù lù
cān lù
jīn lù
zhào lù
shí lù
qú lù
páng lù
bù lù
qiú lù
cǎi lù
xué lù
chèn lù
qīn lù
mó lù
jì lù
bǐ lù
héng lù
shěng lù
qū lù
jí lù
shū lù
jiē lù
zá lù
zhuī lù
tóng lù
dēng lù
jì lù
fáng lù
zhěng lù
chāo lù
shǎng lù
lìng lù
lè lù
zǒng lù
yí lù
zhù lù
nóng lù
bù lù
dǎi lù
bǎo lù
míng lù
hòu lù
quán lù
xù lù
biāo lù
xiě lù
póu lù
pǔ lù
pǐn lù
gōng lù
fān lù
fù lù
shōu lù
dà lù
yí lù
chuán lù
fú lù
jū lù
xiǎn lù
màn lù
guī lù
yí lù
xuǎn lù
qǔ lù
zǔ lù
cún lù
bá lù
lǐng lù
zǎi lù
zhuàn lù
cuǒ lù
shěn lù
duō lù
bèi lù
qú lù
zhāi lù
biān lù
xì lù
xiáng lù
jí lù
jūn lù
mù lù
zhù lù
bié lù
qì lù
méi lù
cuō lù
dào lù
yào lù
gǔ lù
dōu lù
chǐ lù
mì lù
bǎn lù
shǐ lù
⒈ 即谱牒。参见“谱牒”。
引《隋书·经籍志二》：“及周太祖入关，诸姓子孙有功者，并令为其宗长，仍撰谱録，纪其所承。”
《宣和画谱·陆探微》：“洪肃亦绍箕裘，见闻习尚，往往有不待学而能者，名载谱録，而所画不传，岂非为父兄之所掩乎！”
⒉ 中国古代图书分类中的一个类目。创始于宋尤袤的《遂初堂书目》。专收图谱之书，颇为庞杂，为后来的目录学家所沿用。 《四库全书》列于子部杂家之前，下分器物、食谱、草木鸟兽虫鱼三门。
子部图谱的书。
谱pǔ(1)（动）按照对象的类别或系统；采取表格或其他比较整齐的形式；编辑起来供人参考的书：年～｜食～。(2)（名）用来指导练习的格式或图形：画～｜棋～。(3)（名）曲谱：歌～｜乐～。(4)（动）就歌词配曲。(5)（名）（～儿）大致的标准；把握：心里有～。
録读音：lù见“录”。