sì jīn
sì chéng
sì liú
sì sàn
sì guān
sì guǒ
sì wù
sì jù
sì zhī
sì hóng
sì hù
sì qú
sì hǎi
sì miào
sì zhǒng
sì guó
sì shèng
sì shè
sì jìn
sì zuò
sì sài
sì yǔ
sì míng
sì luó
sì bō
sì lín
sì qì
sì léng
sì chōng
sì dài
sì zhàng
sì zhào
sì mò
sì yuán
sì kōng
sì míng
sì xià
sì wéi
sì lù
sì fān
sì wēi
sì jué
sì mì
sì shé
sì shí
sì zhòng
sì xiá
sì huà
sì zǐ
sì jí
sì huì
sì tuī
sì lún
sì shēng
sì kuí
sì mǎ
sì jìng
sì dài
sì jiǎo
sì jiān
sì zhòng
sì jiàn
sì nìng
sì xiǎn
sì wéi
sì lèi
sì gōng
sì yuǎn
sì zhōu
sì lín
sì tián
sì yǒu
sì jié
sì jìn
sì shǐ
sì jiāng
sì mìng
sì miàn
sì yí
sì hé
sì dì
sì yì
sì kǒng
sì xīn
sì yán
sì fàn
sì tiān
sì dì
sì jì
sì huō
sì yì
sì měi
sì yuè
sì shòu
sì mèng
sì xiāng
sì hū
sì yǎn
sì jì
sì lǐ
sì bì
sì zhěn
sì huá
sì yì
sì hé
sì shì
sì bèi
sì ēn
sì bù
sì sī
sì chèng
sì chán
sì píng
sì gé
sì wēi
sì hǔ
sì bì
sì jiān
sì jiā
sì shù
sì shǐ
sì fān
sì jī
sì fēn
sì jī
sì qióng
sì ā
sì jīng
sì qī
sì guī
sì liè
sì shè
sì chū
sì mén
sì fàn
sì láng
sì jìng
sì nì
sì jī
sì biān
sì kǔ
sì mò
sì fāng
sì zhī
sì míng
sì jué
sì shī
sì yìn
sì líng
sì lùn
sì jiǎ
sì ài
sì gù
sì xīng
sì jí
sì zhì
sì yíng
sì qǐ
sì chàng
sì nán
sì xiāng
sì jiāo
sì jǐng
sì duān
sì kuì
sì fàng
sì háng
sì chén
sì biān
sì péi
sì xián
sì shī
sì sān
sì xiǎn
sì dài
sì léng
sì bó
sì táng
sì jiě
sì biǎo
sì chá
sì wéi
sì yīng
sì fàn
sì zǎi
sì jiào
sì fá
sì huàn
sì shēng
sì bā
sì hào
sì qián
sì zé
sì jiǎo
sì dé
sì ào
sì dǎo
sì wáng
sì rǎo
sì shào
sì qiáng
sì tòng
sì zhōu
sì chéng
sì chóu
sì fēng
sì fǔ
sì pì
sì lí
sì cuì
sì yě
sì shēng
sì hú
sì yóu
sì cún
sì shī
sì zhàn
sì huáng
sì qiū
sì xiàng
sì lì
sì zhì
sì yì
sì pàn
sì chén
sì lǎo
sì xiàng
sì yú
sì dú
sì yì
sì gēng
sì shàng
sì shì
sì qīng
sì jué
sì bìng
sì shàn
sì zhèn
sì zǎi
sì cōng
sì shāo
sì qī
sì xué
sì jiàn
sì chù
sì cháo
sì niǎo
sì nì
sì huā
sì yù
sì huāng
sì yùn
sì mù
sì dá
sì liù
sì wàng
sì jī
sì měng
sì jùn
sì kù
sì bìng
sì yǎn
sì xìng
sì lǚ
sì yōng
sì duì
sì cān
sì lín
sì tǐ
sì chuí
sì rén
sì gǔ
sì zhào
sì jù
sì shū
sì dà
sì bài
sì ào
sì chuān
sì jì
⒈ 夔，舜时贤臣， 舜命以为典乐之官。见《书·舜典》。后因将同时而贤能出众的四人美称为“四夔”。 《新唐书·崔造传》：“崔造字玄宰，深州安平人。
引永泰中，与韩会、卢东美、张正则三人友善，居上元，好言当世事，皆自谓王佐才，故号四夔。”
五代王定保《唐摭言·师友》：“卢江何长师、赵郡李华、范阳卢东美，少与韩衢为友， 江淮间号曰四夔。”
四sì(1)本义：数目；三加一后所得。（名）(2)数目：～个｜～位。(3)姓。(4)我国民族音乐上的一级。
夔读音：kuí1.古代传说中一种形状像龙而只有一足的动物。
2.夔州，古地名，在今重庆奉节一带。