fǔ lín
sì lín
bì lín
àn lín
àn lín
pǔ lín
wǎng lín
jìn lín
jiān lín
guò lín
bīn lín
cì lín
xié lín
tián lín
rù lín
ēn lín
shì lín
guāng lín
líng lín
guī lín
gù lín
diào lín
tiān lín
fǔ lín
sì lín
rǔ lín
kàn lín
huì lín
gān lín
bī lín
kū lín
qū lín
zhào lín
zhāo lín
bèi lín
jià lín
jiàn lín
chū lín
āi lín
bó lín
lì lín
qǔ lín
cí lín
xiāng lín
mǔ lín
qīn lín
miàn lín
yuǎn lín
zhì lín
mó lín
dào lín
pò lín
jiàn lín
zhú lín
diàn lín
xià lín
jiàn lín
kuàng lín
cì lín
chēng lín
jiān lín
jūn lín
tǒng lín
wēi lín
dēng lín
lái lín
dà lín
zūn lín
fǔ lín
xìng lín
píng lín
jiàng lín
kòng lín
⒈ 帝后死丧,集众定时举哀叫哭临。
引《史记·孝文本纪》:“毋发民男女哭临宫殿。宫殿中当临者,皆以旦夕各十五举声;礼毕罢,非旦夕临时,禁毋得擅哭。”
《后汉书·礼仪志下》:“登遐,皇后詔三公典丧事……百官哭临殿下。”
《宋史·礼志二六》:“真宗章献明肃皇后刘氏,明道二年三月二十七日崩于宝慈殿,迁坐于皇仪殿。三十日,宣遗誥,羣臣哭临,见帝于殿之东厢奉慰。”
《痛史》第六回:“一众百官礼成之后,便请哭临。哭临过了,方才出来颁发哀詔。”
⒉ 泛称人死后集众举哀或至灵前吊祭。
引《三国志·魏志·孙礼传》:“礼为死事者设祀哭临,哀号发心。”
清赵翼《哭汪文端师》诗:“至尊亲哭临,诸老各悲牵。”
国丧时,众人举哀同哭。
哭kū(动)因痛苦悲哀或感情激动而流泪;有时候还发出声音。
临读音:lín临lín(1)基本义:靠近;对着:靠近;对着(2)(动)来到;到达:光~|苑~|身~其境。(3)(副)将要;快要:~别|~睡|~产。(4)(动)照着字画摹仿:~摹|~贴|~画。(5)(Lín)姓。