lèi wū
lěi jiā
léi chén
lèi yì
lěi láo
lěi jìn
lèi cháo
lèi jué
lèi yè
léi zhuì
léi léi
lèi duī
lèi zhòng
lèi rěn
lèi dé
léi xiè
lèi xí
lěi luǎn
lèi xī
lěi rì
lěi xíng
lěi zú
lèi dì
lèi qí
lěi dú
lèi jié
lěi dài
lèi shēn
lèi xīn
lèi rén
lèi zǎi
lèi kèn
lěi shì
lěi jì
lèi qì
lèi shèng
lèi guān
lèi jiě
lèi zǐ
lèi zhuì
lèi zhí
lèi qí
lèi fá
lèi bèi
lěi jī
lěi fàn
lèi wán
lèi zhī
lěi nián
lěi yuè
lèi jiǎn
lěi jù
lěi fá
lèi xún
lěi jí
lèi shǒu
lèi dié
lèi lù
lěi cì
lèi fú
lèi chuí
lèi lí
léi zhǐ
lèi shèng
léi dié
lèi fēng
lěi shí
lěi jì
lèi yīn
lèi zǔ
lěi suì
lèi jiǎn
lěi shǔ
lèi niú
lèi yè
lèi chǒu
léi qiú
lèi fán
lèi hài
lěi qià
lèi xī
léi zhui
lèi qī
lèi réng
lèi rán
⒈ 累茵，多层垫褥。后因以“累茵之悲”为悲念已故父母的典故。
引《孔子家语·致思》：“昔者由也事二亲之时，常食藜藿之实，为亲负米百里之外。亲殁之后，南游於楚，从车百乘，积粟万钟，累茵而坐，列鼎而食，愿欲食藜藿，为亲负米不可復得也。”
唐元稹《追封李逢吉母王氏等制》：“孝子之於事亲也，贫则有啜菽之欢，仕则有捧檄之庆，离则有陟屺之叹，殁则有累茵之悲。”