tiē duàn
tiē píng
tiē lì
tiē shì
tiē yì
tiē shuǐ
tiē huàn
tiē kù
tiē hù
tiē rǎn
tiē má
tiē chèn
tiē xí
tiē guài
tiē lǐ
tiē liàn
tiē jī
tiē chéng
tiē miàn
tiē jì
tiē tiē
tiē bǔ
tiē lín
tiē lì
tiē fáng
tiē xiě
tiē guà
tiē liǎn
tiē lǜ
tiē shí
tiē zǐ
tiē mǐ
tiē dàn
tiē shēn
tiē fū
tiē fāng
tiē chū
tiē tí
tiē huáng
tiē róng
tiē diào
tiē jìng
tiē hé
tiē nà
tiē jìng
tiē ròu
tiē hé
tiē jīn
tiē jiǎo
tiē fú
tiē shuō
tiē ěr
tiē chāo
tiē shàn
tiē tǐ
tiē dì
tiē pèi
tiē jìn
tiē jīng
tiē luò
tiē lǐ
tiē gǎi
tiē qīn
tiē kào
tiē lì
tiē xiàn
tiē diǎn
tiē péi
tiē fèi
tiē zhēng
tiē bǎn
tiē qiè
tiē zhe
tiē huà
tiē líng
sū má
cuò má
shòu má
tuō má
zhī ma
mǔ má
gào má
qián má
tiān má
yóu má
huáng má
gù má
xuān má
mò má
jiān má
nào má
jiāo má
sī má
qǐng má
cǎo má
fā má
zhǒng má
yà má
jī má
péng má
jiān má
jiàn má
hēi má
cán má
sī má
bì má
jū má
dāo má
tiē má
dà má
zhù má
là má
jī má
chì má
hú má
xiàn má
xù má
bǎ má
sāng má
cuō má
huā má
zhì má
zhǔ má
shuāi má
shí má
zǐ má
hē má
jú má
jiàng má
pī má
pí má
zhēn má
xǐ má
gé má
hé má
suān má
sàn má
shuāi má
ròu má
qīng má
wū má
wèn má
líng má
shú má
quán má
shū má
róu má
xiāng má
què má
bō má
ōu má
hóng má
zhù má
zhī ma
hàn má
zhù má
bái má
dào má
rú má
shé má
sū má
⒈ 唐宋时任命大臣用黄白麻纸颁诏，如有改动，则须改贴重写，叫做“贴麻”。
引宋洪迈《容斋三笔·赵丞相除拜》：“是时以陈执中为昭文相， 竦为集贤相，御史言：‘ 竦向在陕西，与执中议论不协，不可同寅政地。’於是贴麻改命，而初制不出。”
宋周密《齐东野语·昆命元龟辨证本末》：“昔欧阳修论韩琦、富弼、范仲淹立党事，在为河北转运使时，故敢援此以为比，乞行贴麻。 史相得之甚骇，遂拜表缴奏，且谓当时惟知恭听王言，所有制词，合取会词臣合与不合贴麻。”
清李赓芸《炳烛编·贴麻》：“盖贴麻者改贴之谓。”
贴tiē(1)（动）把薄片状的东西粘在另一个东西上：粘～｜张～。(2)（动）紧挨：～近｜～边。(3)（动）贴补。(4)（名）津贴：津～。
麻读音：má[ má ]1. 草本植物，种类很多，有“大麻”、“苎麻”、“苘麻”、“亚麻”等。茎皮纤维通常亦称“麻”，可制绳索、织布：麻布。麻衣。麻袋。麻绳。麻纺。
2. 指“芝麻”：麻酱。麻油。
3. 像腿、臂被压后的那种不舒服的感觉：脚麻了。
4. 感觉不灵，或丧失感觉，引申为思想不敏锐：麻痹。麻醉。麻木不仁。
5. 面部痘瘢，引申指物体表面粗糙：麻子。
6. 带细碎斑点的：麻雀。麻蝇。
7. 喻纷乱：麻乱。麻沸。
8. 姓。