yuán jiè
yuán yán
yuán dū
yuán bù
yuán shǐ
yuán fù
yuán tóng
yuán gān
yuán yín
yuán xí
yuán yīn
yuán fǎ
yuán qǐ
yuán yáo
yuán yóu
yuán huà
yuán dǐ
yuán xiǎng
yuán lèi
yuán huì
yuán hé
yuán shēng
yuán lái
yuán qíng
yuán biàn
yuán huì
yuán fù
yuán fèn
yuán xīn
yuán fáng
yuán xián
yuán gù
yuán dào
yuán jué
yuán jiān
yuán jī
yuán guǒ
yuán yǐn
yuán jìn
yuán yuán
⒈ 佛教语。四缘之一,旧称缘缘,新称所缘缘,即所缘之缘。心识对境界时,心识为能缘,境界为所缘。所缘缘,谓心识攀缘境界时,境界为心识所缘之缘。
引隋慧远《大乘义章》卷三:“言缘缘者,六尘境界为心所缘,故名为缘。由彼所缘,与心作缘,故名缘缘。亦可疏助名之为缘,以缘故名缘缘。”
⒉ 接连不断。
引《医宗金鉴·张仲景<伤寒论·合病并病>》:“设面色缘缘正赤者,阳气怫鬱在表,当解之、熏之。”
注:“缘缘,接连不已也。”