bān gēng
bān liú
bān huǒ
bān dào
bān lián
bān jī
bān zhuāng
bān gāo
bān yuán
bān chě
bān qiān
bān dǎo
bān xiàn
bān shou
bān shé
bān hài
bān sòng
bān lián
bān tán
bān zēng
bān bó
bān jī
bān lóng
bān dòng
bān huà
bān xiōng
bān zi
bān wèi
bān màn
bān zēng
bān zhì
bān zhǐ
bān fù
bān jià
bān yuán
bān chán
bān duì
bān yǎo
bān zhàng
bān fān
bān qīn
bān běn
náo yuán
zhī yuán
bān yuán
fáng yuán
zēng yuán
qiān yuán
qǐ yuán
yǐn yuán
jiù yuán
wú yuán
péng yuán
fǔ yuán
qǐng yuán
fān yuán
wài yuán
jié yuán
fān yuán
sì yuán
chōu yuán
qiú yuán
sū yuán
pàn yuán
jiē yuán
zhī yuán
dǎ yuán
bǔ yuán
luǒ yuán
méi yuán
fān yuán
shù yuán
dà yuán
dǎn yuán
jūn yuán
jí yuán
shēng yuán
jìn yuán
tuō yuán
dài yuán
zhí yuán
hòu yuán
cè yuán
fán yuán
zhěng yuán
zī yuán
qiáng yuán
gōu yuán
qī yuán
gēn yuán
jiāo yuán
bá yuán
chí yuán
pān yuán
fù yuán
ào yuán
lí yuán
zōng yuán
dǎng yuán
⒈ 攀附;依附。
引汉严忌《哀时命》:“往者不可扳援兮,徠者不可与期。”
唐李商隐《行次西郊作一百韵》:“近年牛医儿,城社更扳援。”
宋曾巩《谢中书舍人表》:“无因缘毫髮之扳援,有积累丘山之忌嫉。”
清唐甄《潜书·尚治》:“讲学必树党,树党必争进退,使学者扳援奔趋而失其本心。”
⒉ 攀着他物向上或向前。
引唐陆龟蒙《蟹志》:“渔者纬萧承其流而障之,曰蟹断,断其江之道焉尔,然后扳援越軼,遯而去者十六七。”
宋苏辙《许州留别顿主簿》诗:“归路逢僧蹔容与,登山无力强扳援。”
明方孝孺《游清泉山记》:“纵偶登之,手疲於扳援而趾病於践履。”
⒊ 挽留。
引宋苏轼《罢徐州往南京马上走笔寄子由》诗之一:“吏民莫扳援,歌管莫凄咽。”
⒋ 援引;引以为例。
引唐韩愈《答崔立之书》:“扳援古昔,辞义高远。”
清王士禛《池北偶谈·谈献一·葛端肃公家训》:“此宅以有家庙家塾……势不得不从濶大。以后子孙出居,每宅宽只许五楹,深约三四进,勿妄扳援此宅规制。”
使一端固定的东西扭转方向。【组词】:请将开关把手扳下来。
扭转情势。【组词】:球赛到了第二局,我们终于将失分扳回。
援读音:yuán援yuán(1)(动)以手牵引:~手|~外。(2)(动)引用:~用。(3)(动)援助:外~|增~|求~|声~。