fěn cì
fěn tí
fěn mò
fěn lǜ
fěn bì
fěn láng
fěn mián
fěn shí
fěn jǐng
fěn cháng
fěn fú
fěn fáng
fěn pí
fěn dié
fěn qiàn
fěn shēn
fěn sī
fěn shǔ
fěn tú
fěn mǐ
fěn shěng
fěn mò
fěn fáng
fěn xì
fěn shì
fěn yàn
fěn huì
fěn hóng
fěn xuàn
fěn miàn
fěn jì
fěn jīn
fěn tiáo
fěn gé
fěn gǔ
fěn lǜ
fěn xiá
fěn tóu
fěn shā
fěn tuán
fěn xù
fěn kūn
fěn wéi
fěn bǐ
fěn lèi
fěn jīn
fěn zé
fěn tǔ
fěn bái
fěn jiē
fěn suì
fěn běn
fěn jī
fěn fù
fěn bǎn
fěn huì
fěn zǎo
fěn xí
fěn zuǐ
fěn lì
fěn huā
fěn fèi
fěn chén
fěn tuò
fěn hàn
fěn yí
fěn dìng
fěn pái
fěn nèn
fěn hóu
fěn shuā
fěn liǎn
fěn cí
fěn sè
fěn qiáng
fěn qīng
fěn ěr
fěn xiàn
fěn bǐ
fěn tài
fěn dǔ
fěn pū
fěn dài
fěn lǐng
fěn jiān
fěn dié
fěn jiǎn
fěn dài
yuǎn dài
fú dài
dī dài
qīng dài
qiān dài
pō dài
suǒ dài
lǜ dài
shí dài
cuì dài
luó dài
chūn dài
chóu dài
liǎn dài
diàn dài
sào dài
sàn dài
dié dài
liǔ dài
huà dài
fēng dài
sǎo dài
shān dài
yuàn dài
yuān dài
áng dài
méi dài
qiǎn dài
jīn dài
nóng dài
cǎn dài
diǎn dài
miáo dài
é dài
粉黛fěndài
(1) 白粉和黑粉。后代指年轻貌美的女子
hAo86.英women⒈ 傅面的白粉和画眉的黛墨，均为化妆用品。
引《韩非子·显学》：“故善毛嬙、西施之美，无益吾面，用脂泽粉黛，则倍其初。”
《北史·周纪下·宣帝》：“又令天下车皆浑成为轮，禁天下妇人皆不得施粉黛，唯宫人得乘有辐车，加粉黛焉。”
后蜀顾夐《虞美人》词：“晓幃初捲冷烟浓，翠匀粉黛好仪容，思娇慵。”
⒉ 引申为妆饰。
引明方孝孺《答郑仲辩书》之一：“待粉黛而后都者，非西子之容也。”
⒊ 指美女。
引唐白居易《长恨歌》：“迴眸一笑百媚生，六宫粉黛无颜色。”
《初刻拍案惊奇》卷二五：“可怜粉黛丛中絶质，囹圄队里愁形。”
清蒲松龄《聊斋志异·狐嫁女》：“少间，粉黛云从，酒胾雾霈，玉椀金甌，光映几案。”
粉，脂粉。黛，妇女用以画眉的青黑色颜料。粉黛比喻美女。
粉fěn(1)（名）（基本义）：粉末：粉末(2)（名）指化妆用的粉末：～扑儿。(3)（名）淀粉制成的食品；特指粉条或粉丝：菠菜炒～｜～肠｜～皮。(4)（形）带着白粉的；白色的：～连纸。(5)（形）粉红：～色｜这块绸子是～的。
黛读音：dài黛dài（名）青黑色的颜料；古代女子用来画眉。