fán jiè
jìng jiè
sè jiè
guān jiè
wǔ jiè
jùn jiè
liù jiè
qiān jiè
tóng jiè
zhōu jiè
bǎo jiè
fǔ jiè
kōng jiè
fàn jiè
zhū jiè
páo jiè
shuāng jiè
zào jiè
yuǎn jiè
xiàn jiè
wén jiè
fēng jiè
guǐ jiè
yì jiè
sú jiè
fàn jiè
xiān jiè
jiāng jiè
dìng jiè
hé jiè
míng jiè
shǔ jiè
guó jiè
cù jiè
dā jiè
lóng jiè
fǎ jiè
shā jiè
sān jiè
jìng jiè
zhǒng jiè
yì jiè
tián jiè
bǎi jiè
líng jiè
xiá jiè
chǔ jiè
huán jiè
biān jiè
yù jiè
zhuó jiè
pàn jiè
xué jiè
guǎn jiè
lián jiè
lín jiè
guò jiè
biāo jiè
gè jiè
fó jiè
yáo jiè
shí jiè
jūn jiè
yīn jiè
wài jiè
qū jiè
huà jiè
zhèng jiè
jǐ jiè
bǎo jiè
zū jiè
xiāng jiè
shān jiè
chén jiè
gé jiè
nǎo jiè
ěr jiè
shī jiè
jiǔ jiè
huā jiè
rǎng jiè
yè jiè
lián jiè
jiāng jiè
jiāo jiè
shì jie
yǎn jiè
yuán jiè
xié jiè
fēn jiè
yù jiè
tā jiè
shǒu jiè
huǒ jiè
tuò jiè
chū jiè
jiān jiè
liàng jiè
zhuāng jiè
jí jiè
jīn jiè
shāng jiè
shàng jiè
qí jiè
chuān jiè
jiē jiè
bào jiè
xīn jiè
xuě jiè
yì jiè
líng jiè
jìng jiè
lián jiè
lín jiè
xià jiè
zhōng jiè
dì jiè
jìng jiè
shuǐ jiè
yuè jiè
tiān jiè
xùn jiè
mò jiè
cǎi jiè
bù jiè
⒈ 疆界。
引《隋书·经籍志二》：“《书》録禹别九州，定其山川，分其圻界，条其物产，辨其贡赋，斯之谓也。”
疆界、边界。
1. 地的边长。
2. 方千里之地：“今土数圻而郢是城，不亦难乎”。
界读音：jiè界jiè(1)（名）界限：地～｜边～｜省～｜国～｜山西和陕西以黄河为～。(2)（名）一定的范围：眼～｜管～。(3)（名）职业、工作或性别等相同的一些社会成员的总体：文艺～｜科学～｜妇女～｜各～人士。(4)（名）指大自然中动物、植物、矿物等的最大的类别：无机～｜有机～。(5)（名）地层系统分类的最高一级；相当于地质年代中的代。界以下为系。