fǎ shù
fǎ là
fǎ zuò
fǎ dìng
fǎ yuán
fǎ zhí
fǎ wèi
fǎ léi
fǎ yuán
fǎ shì
fǎ táng
fǎ xìn
fǎ fù
fǎ xiàn
fǎ liú
fǎ cáo
fǎ gē
fǎ zhū
fǎ shì
fǎ guó
fǎ lán
fǎ zhàng
fǎ àn
fǎ lún
fǎ dào
fǎ tú
fǎ jiè
fǎ lù
fǎ huò
fǎ gōng
fǎ láng
fǎ wǒ
fǎ lì
fǎ gǔ
fǎ yì
fǎ tào
fǎ xiàng
fǎ shè
fǎ lǎo
fǎ tiè
fǎ yī
fǎ gāng
fǎ quán
fǎ shí
fǎ háng
fǎ chē
fǎ mǎ
fǎ jǐng
fǎ zhì
fǎ jué
fǎ yuán
fǎ biān
fǎ jiā
fǎ jìn
fǎ jí
fǎ lā
fǎ tiān
fǎ yǎn
fǎ pì
fǎ àn
fǎ cóng
fǎ xiāng
fǎ tíng
fǎ bǐng
fǎ juàn
fǎ huā
fǎ máng
fǎ qǔ
fǎ jiǔ
fǎ chéng
fǎ lán
fǎ suì
fǎ shí
fǎ yìn
fǎ dāo
fǎ lǐ
fǎ xué
fǎ mǎ
fǎ zi
fǎ chuán
fǎ jiāng
fǎ yì
fǎ yán
fǎ yuàn
fǎ jiào
fǎ xiàng
fǎ dēng
fǎ guān
fǎ zhì
fǎ diǎn
fǎ huán
fǎ jìng
fǎ shū
fǎ huà
fǎ qì
fǎ shī
fǎ yú
fǎ fáng
fǎ jiàng
fǎ wáng
fǎ jīng
fǎ gǔ
fǎ yǔ
fǎ jiàn
fǎ guān
fǎ mìng
fǎ gě
fǎ bō
fǎ bǐ
fǎ wù
fǎ yì
fǎ zé
fǎ hǎi
fǎ xíng
fǎ luó
fǎ yīn
fǎ chén
fǎ nàn
fǎ huì
fǎ sì
fǎ tǒng
fǎ kū
fǎ bǐ
fǎ chǎng
fǎ bàn
fǎ lí
fǎ tǐ
fǎ lǚ
fǎ lè
fǎ shǔ
fǎ shī
fǎ chuí
fǎ kōng
fǎ lì
fǎ jì
fǎ yùn
fǎ jià
fǎ suàn
fǎ jiè
fǎ shēn
fǎ shǒu
fǎ huī
fǎ yù
fǎ shì
fǎ kē
fǎ fāng
fǎ shì
fǎ yán
fǎ zàng
fǎ shī
fǎ jǐn
fǎ jiù
fǎ shéng
fǎ fú
fǎ xiǎng
fǎ zhú
fǎ lián
fǎ dù
fǎ tái
fǎ yuè
fǎ yá
fǎ gòng
fǎ xǐ
fǎ quán
fǎ zhāng
fǎ jìng
fǎ mén
fǎ běn
fǎ bō
fǎ zhǔn
fǎ guǐ
fǎ jù
fǎ bì
fǎ guī
fǎ ér
fǎ hào
fǎ shàn
fǎ qián
fǎ zé
fǎ lǜ
fǎ lù
fǎ lì
fǎ shù
fǎ xíng
fǎ chōng
fǎ shū
fǎ xìng
fǎ sī
fǎ bù
fǎ mǎ
fǎ shì
fǎ zhuàng
fǎ xún
fǎ lǎ
fǎ zhèng
fǎ zhǔ
fǎ wén
fǎ shù
fǎ huáng
fǎ sì
fǎ rén
fǎ yào
fǎ xiàn
fǎ jí
fǎ mén
fǎ xiào
fǎ rǔ
fǎ dāng
fǎ chéng
fǎ bǎo
fǎ huì
fǎ jì
fǎ lìng
chén yán
gōng yán
zhào yán
gāo yán
wǔ yán
yǐ yán
yàn yán
liè yán
bīn yán
qióng yàn
zā yán
zǔ yán
fǎ yán
zuò yán
mì yán
shū yán
jiāo yán
pán yàn
huā yán
fàn yán
dài yán
jiǎng yán
jǐn yàn
jīng yán
shèng yán
gōng yán
chǐ yán
jiàn yán
má yán
fāng yán
xià yán
hòu yán
jǐ yán
jiào yán
huá yán
pú yán
fēng yán
jiǔ yán
tà yán
jìng yán
fǔ yán
bié yán
chuáng yán
diāo yán
shòu yán
bào yán
zhǎng yàn
mò yán
qǐ yán
chū yán
jì yán
chén yán
bèi yán
gē yán
⒈ 佛教语。指讲经说法者的座席。引申指讲说佛法的集会。
引《楞严经》卷一：“法筵清众，得未曾有。”
南朝齐孔稚珪《北山移文》：“道帙长摈，法筵久埋。”
清姚鼐《魏三藏菩提流支在胡相国第译＜金刚经＞刻石拓本》诗：“糜烂战鬭峻刑网，穷饰寺庙开法筵。”
讲说佛法的聚会。
法fǎ(1)（名）由国家制定或认可；并强制遵守的法律、指令、条例等行为规则的总称：宪～。(2)（名）方法、方式：写～。(3)（名）标准样子；可以模仿的：取～。(4)（名）佛教的教义；也泛指佛教和道教的：～术。(5)姓。(6)（动）效法：～后王。
筵读音：yán筵yán（名）古时席地而坐时铺的席。泛指筵席：～宴。