hóng sī
hóng yù
hóng mó
hóng zhàn
hóng yǐn
hóng huī
hóng bì
hóng dòng
hóng ní
hóng yǔ
hóng lóu
hóng dān
hóng nǚ
hóng zhān
hóng liáng
hóng qì
hóng cǎi
hóng dòng
hóng guāng
hóng qí
hóng dài
hóng shēn
hóng pèi
hóng yāo
hóng ní
hóng jīng
hóng xī
hóng xīng
hóng shì
hóng cǎo
hóng cǎi
hóng quán
hóng yìng
hóng dōng
hóng lì
hóng cháng
hóng qiáo
hóng gě
hóng shēn
liú qí
shǒu qí
nì qí
xīng qí
fān qí
qīng qí
jì qí
zǒng qí
tuán qí
fáng qí
gōng qí
huò qí
wǔ qí
xiàn qí
jǐn qí
rèn qí
hǎn qí
fān qí
yuè qí
qiāng qí
bā qí
chī qí
jīng qí
yì qí
zhàn qí
bàn qí
zào qí
biāo qí
qǐ qí
fēng qí
guì qí
qiān qí
zhuàng qí
shū qí
shén qí
jiǔ qí
luán qí
mà qí
jūn qí
mò qí
zhǎn qí
cè qí
hóng qí
zhāng qí
fèng qí
lìng qí
jiàng qí
zhū qí
biāo qí
qiāng qí
shēng qí
tāo qí
líng qí
jiàn qí
huì qí
cuì qí
lián qí
yuè qí
chūn qí
dào qí
sù qí
yáo qí
sǔn qí
hù qí
zhū qí
biǎo qí
hóng qí
tóu qí
chá qí
xiào qí
bīng qí
hé qí
gǔ qí
lóng qí
guó qí
mén qí
jiǎng qí
rì qí
hào qí
lǜ qí
dǎng qí
huí qí
diàn qí
kào qí
jiǔ qí
huáng qí
cǎi qí
pū qí
jī qí
gē qí
mà qí
cūn qí
mǐ qí
huā qí
xuè qí
zhāo qí
cān qí
huǒ qí
fēng qí
duì qí
yá qí
huà qí
fēng qí
luán qí
dān qí
shù qí
xuán qí
chě qí
dòu qí
mó qí
bái qí
pū qí
lǐng qí
shuǐ qí
xuān qí
xìn qí
jūn qí
hǔ qí
chē qí
chún qí
niǎo qí
⒈ 彩旗。
引汉刘向《九叹·远游》：“回朕车俾西引兮，褰虹旗於玉门。”
南朝宋颜延之《三月三日曲水诗序》：“凤盖俄軫，虹旗委斾。”
唐王勃《益州德阳县善寂寺碑》：“尔其虹旗万里，御六气而鹏飞；霜戟千羣，拥三州而鶚视。”
大气中一种光的现象，天空中的小水珠经日光照射发生折射和反射作用而形成的弧形彩带，由外圈至内圈呈红、橙、黄、绿、蓝、靛、紫七种颜色。出现在和太阳相对着的方向。也叫彩虹。
旗读音：qí旗qí(1)（名）旗子：国～｜红～｜挂～。(2)（名）清代满族的军队组织和户口编制；后泛指属于满族的：～人｜～袍。(3)（名）内蒙古自治区的行政区划单位；相当于县。