jié líng
jié zhì
jié shì
jié chún
jié yù
jié jìng
jié lǎng
jié fù
jié juān
jié xiān
jié láng
jié chí
jié jìng
jié qīng
jié jìng
jié chú
jié huǒ
jié shēn
jié què
jié sù
jié xīn
jié jìng
jié fù
jié chéng
jié qiāo
jié chè
jié míng
jié fū
jié shèn
jié jǔ
jié xī
jié bìng
jié jū
jié zhěng
jié liàn
jié lián
jié bái
jié zhì
jié xiū
jié jǐ
jié yǎ
jié xíng
jié jiè
jié liàn
jié liú
jié cāo
jié yán
jié sì
jié jīng
jié xī
jié wàng
jié jùn
jié běn
jié xiū
jié cǎi
jié nì
jié yá
jié cáng
jié jìng
jié què
jié qián
jié zé
jié huá
jié zhí
jié xiǔ
jié zhèng
jié jí
jié shuǐ
jié zhāi
jié pǐ
jié lěng
huà pǐ
è pǐ
chī pǐ
qián pǐ
guī pǐ
qiān pǐ
gù pǐ
jiǔ pǐ
chéng pǐ
yǐn pǐ
yān pǐ
shuì pǐ
gū pǐ
jié pǐ
tán pǐ
wán pǐ
guài pǐ
yū pǐ
méi pǐ
mò pǐ
qīng pǐ
yǔ pǐ
kuáng pǐ
shū pǐ
yán pǐ
cí pǐ
zuǒ pǐ
xiāng pǐ
xìng pǐ
bào pǐ
zhèng pǐ
yě pǐ
qí pǐ
mǎ pǐ
shī pǐ
chuán pǐ
bìng pǐ
dì pǐ
guān pǐ
过分爱清洁的癖性。
洁身自好、不为外物所污.的习性。
⒈ 过分爱清洁的癖性。
引宋张知甫《可书》：“米元章有洁癖，屋宇器具，时一涤之。”
《明史·倪瓒传》：“﹝倪瓚﹞为人有洁癖，盥濯不离手。”
清王晫《今世说·惑溺》：“邵僧弥性舒缓，有洁癖。”
⒉ 洁身自好、不为外物所污的习性。
引郭沫若《海涛集·我是中国人四》：“这样的条件在当时也可算是相当公平，但我由于自己的洁癖，铁面拒绝了。”
洪深《导演＜法西斯细菌＞自问录记》二：“﹝有人﹞只从观感印象上判定政治是污秽的东西，于是不屑沾染，一意保持自己的‘洁癖’。”
过度爱好清洁的习性。