róng cuò
róng bǐng
róng nà
róng mào
róng yě
róng nài
róng qì
róng huá
róng yù
róng zhái
róng jiē
róng chǎn
róng shì
róng nì
róng shù
róng jū
róng cuò
róng cuò
róng qǐ
róng fú
róng jì
róng jī
róng róng
róng shùn
róng dāng
róng xiù
róng cháng
róng měi
róng hù
róng yǔ
róng yán
róng zī
róng zhǐ
róng lǐ
róng jiǎ
róng jiè
róng chù
róng kuān
róng yì
róng yī
róng yuè
róng biāo
róng yí
róng huì
róng kě
róng yuè
róng jì
róng hé
róng shèng
róng huī
róng liú
róng chéng
róng xǔ
róng nà
róng huò
róng shuō
róng qì
róng rěn
róng mèi
róng yǐn
róng guān
róng dài
róng hǎo
róng liàng
róng zhì
róng fàn
róng cǎi
róng liàng
róng dé
róng fù
róng pí
róng yì
róng shēn
róng sè
róng wù
róng guāng
róng péng
奉承谄媚。
⒈ 奉承谄媚。
引《后汉书·宦者传·吕强》：“又阿媚之臣，好献其私，容諂姑息，自此而进。”
《文选·任昉＜王文宪集＞序》：“无是己之心，事隔於容諂；罕爱憎之情，理絶於毁誉。”
刘良注：“容諂，谓諂媚之容也。”
1. 包含，盛（）：容器。容量（）。容积。容纳。无地自容。
2. 对人度量大：容忍。宽容。
3. 让，允许：容让。不容人说话。
4. 相貌，仪表，景象，状态：容止。容颜。容光。容貌。仪容。军容。市容。阵容。姿容。
5. 或许，也许：容或。
6. 姓。
谄读音：chǎn谄chǎn（动）谄媚、用卑贱的态度向人讨好：～媚｜～言｜～谀｜协肩～笑。