wěn pāi
wěn lì
wěn tuǒ
wěn zhù
wěn chēng
wěn bù
wěn yuē
wěn nuǎn
wěn xià
wěn dào
wěn yā
wěn mì
wěn gù
wěn qiē
wěn píng
wěn xié
wěn lì
wěn biàn
wěn dang
wěn zhòng
wěn hòu
wěn jiàn
wěn ná
wěn jí
wěn pó
wěn jìng
wěn shěn
wěn kào
wěn tiē
wěn liàn
wěn jiǎo
wěn qiè
wěn zǐ
wěn shí
wěn zú
wěn huò
wěn shòu
wěn dìng
wěn jiā
⒈ 妥帖恰当。
引胡仔《苕溪渔隐丛话前集·杜少陵三》引《诗眼》：“虽不及前句警策，要自稳愜尔。”
清赵翼《瓯北诗话·查初白诗》：“气足则调自振，意深则味有餘，得心应手，几於无一字不稳愜。”
⒉ 稳定使满意。
引太平天囯洪仁玕《资政新篇》：“然立法之人必先经磨鍊，洞悉天人性情，熟諳各国风教，大小上下，源委重轻，无不了然胸中者，然后推而出之，乃能稳愜人情也。”