shòu yàn
shòu hóu
shòu tóu
shòu tǐng
shòu xíng
shòu bǔ
shòu gǔ
shòu miàn
shòu táng
shòu wǎ
shòu wáng
shòu ròu
shòu fú
shòu tàn
shòu jūn
shòu jiàn
shòu jū
shòu sì
shòu jǐn
shòu wěn
shòu tǐng
shòu zǐ
shòu yī
shòu rǎo
shòu huǒ
shòu gǎo
shòu kǎi
shòu xìng
shòu cái
shòu bào
shòu fú
shòu xīn
shòu huán
shòu hài
shòu zūn
shòu gǔ
shòu chén
shòu dùn
shòu wù
shòu hài
shòu rén
shòu jǐ
shòu cháo
shòu huán
shòu lú
shòu xué
shòu lèi
shòu yù
shòu shuì
shòu jì
shòu yú
shòu xiāng
shòu jiǎo
shòu zāi
shòu jiàn
shòu jié
nù wěn
huáng wěn
zhǎo wěn
zī wěn
qīn wěn
gōu wěn
chán wěn
kǒu wěn
hóu wěn
kū wěn
kě wěn
chán wěn
chún wěn
gǔ wěn
jiāo wěn
shēn wěn
lì wěn
qiǎn wěn
zào wěn
shòu wěn
fēi wěn
jǐ wěn
jiē wěn
mà wěn
chī wěn
hǔ wěn
chī wěn
mà wěn
qiǎng wěn
chī wěn
fèng wěn
⒈ 虎口。喻危境。因避讳而改。
引《艺文类聚》卷四六引晋孙绰《太尉庾亮碑》：“拯神器於兽吻，扶帝座於已倾。”
《南史·颜竣传论》：“士逊援笔数罪，陵讎犯难，饵彼慈亲，弃之兽吻，以此为忠，无闻前誥。”
⒉ 门环饰。参见“铺首”。
引明陆容《菽园杂记》卷二：“兽吻，其形似狮子，性好食阴邪，故立门环上。”
《明史·傅应祯传》：“邇者雷震端门兽吻。”
清黄宗羲《左副都御史施公神道碑铭》：“詔依嘉靖旧式作兽吻。”
兽shòu(1)本义：（名）哺乳动物的通称。一般指有四条腿、全身生毛的哺乳动物：（名）哺乳动物的通称。一般指有四条腿、全身生毛的哺乳动物(2)（形）比喻野蛮；下流：～心｜～行。
吻读音：wěn吻wěn(1)（名）本义：嘴唇：嘴唇(2)（动）用嘴唇接触：～一～。(3)（名）动物的嘴：喙～。