jìn hǎi
jìn hù
jīn shǎng
jìn zhì
jìn lì
jìn guò
jìn qǔ
jìn qiáng
jìn jiōng
jìn jiǎo
jìn shū
jìn hù
jìn yān
jìn shì
jìn tíng
jìn yuè
jìn zú
jìn wǎng
jìn jìn
jìn jiē
jìn yǒng
jìn yìn
jìn fāng
jìn chí
jìn gōng
jìn qǔ
jìn tíng
jìn zi
jìn líng
jìn shān
jìn duàn
jìn cáng
jìn mò
jìn shā
jìn sì
jìn bīng
jìn shàn
jìn kǒu
jìn tǐ
jìn xué
jìn jué
jìn bào
jìn yù
jìn wǎng
jìn cóng
jìn shí
jìn huā
jìn wéi
jìn yǎn
jìn liè
jìn wéi
jìn hào
jìn ào
jìn pái
jìn zuò
jìn guī
jìn lìng
jìn chūn
jìn huǒ
jìn zhí
jìn shěng
jìn zhí
jìn jià
jìn gǔ
jìn gù
jìn gōu
jìn jiǎ
jìn lǚ
jìn yā
jìn yè
jìn mì
jìn zhē
jìn bǎo
jìn qū
jìn qián
jìn hē
jìn guǒ
jìn ròu
jìn jiān
jìn fáng
jìn xiàn
jìn bèi
jìn jiōng
jìn yíng
jìn diàn
jìn diǎn
jìn pǔ
jìn yè
jìn fā
jìn yán
jìn shū
jìn yǔ
jìn shì
jìn miù
jìn gù
jìn chù
jìn é
jìn què
jìn jié
jìn bì
jìn fǎ
jìn cāng
jìn chí
jìn fá
jìn wēi
jìn lú
jìn tú
jìn chéng
jìn lóu
jìn shù
jìn lǜ
jìn zhòng
jìn kù
jìn zú
jìn mén
jìn zhàng
jìn wèi
jìn xiù
jìn jiè
jìn huǐ
jìn yùn
jìn zhí
jìn fēi
jìn biǎn
jìn qì
jìn yú
jìn chén
jìn zhǐ
jìn jūn
jìn jí
jìn yán
jìn dié
jìn wù
jìn sī
jìn qì
jìn gé
jìn jiǔ
jìn nài
jìn yù
jìn yù
jìn piān
jìn sāi
jìn mài
jìn dòng
jìn jiā
jìn tái
jìn yòng
jìn shēng
jìn xuān
jìn chá
jìn lè
jìn suǒ
jìn yuē
jìn què
jìn zhì
jìn sài
jìn jiǎn
jìn yǔ
jìn jiè
jìn bì
jìn zhòu
jìn nüè
jìn hūn
jìn yù
jìn mò
jìn qú
jìn zhù
jìn gēng
jìn bào
jìn chì
jìn è
jìn tiáo
jìn nài
jìn fāng
jìn quàn
jìn zhǐ
jìn dì
jìn yì
jìn lù
jìn zāng
jìn dǐ
jìn yù
jīn de
jìn xì
jìn qiē
jìn shēn
jìn jì
jìn jiǔ
jìn yuàn
jìn zhòu
jìn zhù
jìn zǔ
jìn gé
jìn gē
jìn tǔ
jìn chí
jìn lín
jìn yuán
jìn liǔ
jìn guǎn
jìn zhōng
jìn guǎn
jìn nǚ
jìn hē
jìn shèn
jìn gēng
jìn shuǐ
jìn lú
jìn jí
jìn bù
jìn chén
jìn lǐ
jīn shòu
jìn rěn
jìn shēng
jìn fǔ
jìn zhōng
jìn yào
jìn hē
jìn tà
jìn kǔn
jìn cái
jìn hé
jìn tuī
jìn yuàn
jìn lòu
jìn chì
jìn nèi
jìn qiú
jìn yòu
jìn shù
jìn xué
jìn luán
jìn zhù
⒈ 亦作“禁祝”。亦作“禁咒”。相传以真气、符咒等治病邪、克异物、禳灾害的一种法术。亦谓施行禁咒之术。
引晋葛洪《抱朴子·祛惑》：“或长於符水禁祝之法，治邪有効，而未必晓於不死之道也。”
《魏书·释老志》：“有罽宾沙门曇摩讖，习诸经论……又晓术数禁呪，歷言他国安危，多所中验。”
《旧五代史·唐书·庄宗纪三》：“或言能吐火焚舟，或言能禁呪兵刃，悉命试之，无验。”
宋沉括《梦溪笔谈·辩证一》：“今夔、峡、湖、湘及南北江獠人，凡禁呪，句尾皆称‘些’，此乃楚人旧俗。”
鲁迅《且介亭杂文·门外文谈》：“他的画一只牛，是有缘故的，为的是关于野牛，或者是猎取野牛，禁咒野牛的事。”
1. 不许，制止：禁止。禁绝。禁书。禁令。禁赌。禁欲。禁锢。
2. 法律或习惯上制止的事：犯禁。违禁品。
3. 拘押：囚禁。监禁。禁闭。
4. 古代称帝王的地方：宫禁。禁苑。禁卫。禁军（古代指保卫京城或宫廷的军队）。
5. 不能随便通行的地方：禁地。禁区。
6. 避忌：禁忌。
呪读音：zhòu同“咒”。