jìn zhí
jìn zhòng
jìn zhì
jìn lè
jìn lín
jìn tǐ
jìn jiǔ
jìn sī
jìn shā
jìn miù
jìn nài
jìn gēng
jìn zhòu
jìn jìn
jìn hù
jìn lì
jìn fēi
jìn zhí
jìn bù
jìn piān
jìn yǒng
jìn chéng
jìn zi
jìn jué
jìn xiàn
jìn chén
jìn jiǎ
jìn bèi
jìn dié
jìn huǐ
jìn què
jìn tíng
jìn lǜ
jìn jiā
jìn kù
jìn cái
jìn guǒ
jìn zhù
jìn wù
jìn yā
jìn mò
jìn zhàng
jìn tíng
jìn qián
jìn guò
jìn yǔ
jìn kǒu
jìn qū
jìn zhē
jìn lǚ
jìn lòu
jìn suǒ
jìn qiē
jìn cāng
jìn gǔ
jìn lìng
jīn de
jìn gē
jìn biǎn
jìn gōu
jìn tà
jìn shí
jìn hào
jìn jiè
jìn liǔ
jìn shù
jìn sì
jìn lóu
jìn yǎn
jìn yuè
jìn yán
jìn zuò
jìn yuē
jìn guī
jìn hù
jìn sāi
jìn hūn
jìn dòng
jìn jí
jìn chì
jìn chí
jìn shēn
jìn yù
jìn huā
jìn shū
jìn fāng
jìn zhí
jìn hē
jìn jiǔ
jìn yú
jìn zhǐ
jìn zhōng
jìn yìn
jìn zhǐ
jìn qì
jìn fāng
jìn chí
jìn quàn
jìn yuàn
jìn jiōng
jìn yān
jìn pǔ
jìn shèn
jìn bīng
jìn tú
jìn qú
jìn jūn
jìn shuǐ
jìn hē
jìn zú
jìn tǔ
jìn jí
jìn fá
jìn qì
jìn xué
jìn é
jìn yì
jìn zú
jìn wēi
jìn diàn
jìn yòng
jìn jiōng
jìn yào
jìn yuàn
jìn yán
jìn fā
jìn gé
jìn yíng
jìn yè
jìn guǎn
jìn gù
jìn bì
jìn shān
jìn jiè
jìn kǔn
jìn cáng
jìn zhì
jìn gēng
jìn xuān
jìn yù
jìn wéi
jīn shǎng
jìn shěng
jìn qǔ
jìn chūn
jìn zāng
jìn gù
jìn què
jìn è
jìn bào
jìn jiǎo
jìn líng
jìn diǎn
jìn shì
jìn bǎo
jìn guǎn
jìn zǔ
jìn zhù
jìn fǎ
jìn fáng
jìn jì
jìn jià
jìn zhù
jìn wǎng
jìn tái
jìn xì
jìn shēng
jìn dì
jìn wéi
jìn yòu
jìn jié
jìn yù
jìn lú
jìn chì
jìn hē
jìn gé
jìn hé
jìn dǐ
jìn jiǎn
jìn tiáo
jìn qiú
jīn shòu
jìn nài
jìn luán
jìn zhōng
jìn shì
jìn mén
jìn yùn
jìn xué
jìn yuán
jìn lú
jìn chí
jìn gōng
jìn bào
jìn shū
jìn zhòu
jìn cóng
jìn fǔ
jìn chén
jìn ròu
jìn mì
jìn yǔ
jìn huǒ
jìn qiáng
jìn yù
jìn mài
jìn shù
jìn liè
jìn nǚ
jìn bì
jìn qǔ
jìn nèi
jìn wèi
jìn hǎi
jìn sài
jìn tuī
jìn pái
jìn chá
jìn ào
jìn shàn
jìn yù
jìn wǎng
jìn yè
jìn lǐ
jìn mò
jìn duàn
jìn chù
jìn rěn
jìn jiē
jìn lù
jìn jiān
jìn shēng
jìn nüè
jìn xiù
禁脔jìnluán
(1) 比喻独自占有，不容别人[.好工具]分享的东西
英choice dish for one's carving;chunk of meat for one's exclusive consumption⒈ 比喻珍美的、独自占有而不容别人分享、染指的东西。
引唐杜甫《八哀诗·故秘书少监武功苏公源明》：“前后百卷文，枕籍皆禁臠。”
清赵翼《李郎曲》：“生平不吃懒残残，偏是人间禁臠难。”
宋庆龄《为新中国而奋斗》：“现在厂里有数千名工人，许多最复杂的工作都由中国技师和工程师担任，过去这些工作是被日本人看作禁脔的。”
⒉ 混终于娶公主。
引晋武帝嘱王珣为晋陵公主求婿， 珣举谢混，帝以为佳。不久，帝死， 袁山松欲嫁女与混，珣曰：“卿莫近禁臠。”
事见南朝宋刘义庆《世说新语·排调》及刘孝标注引南朝宋檀道鸾《续晋阳秋》、《晋书·谢混传》。后因以称帝王女婿。 唐刘知几《史通·杂说中》：“江左皇族，水乡庶姓，若司马、刘、萧、韩、王，或出於亡命，或起自俘囚，一诣桑乾，皆成禁臠。”
按，据《魏书》所记，上举诸家降魏后，子弟皆有娶公主者，故云。 宋楼钥《跋王都尉湘乡小景》：“国家盛时，禁臠多得名贤，而晋卿风流尤胜。”
明沉德符《野获编·词林·翰林应制》：“先人与同年及前辈诸公，无日不从事楮墨，而禁臠法醖亦时时及门。”
晋元帝镇守建康时，食物缺乏，每得一豚便视为珍品，猪脖子上的肉尤为精美，群臣不敢食而荐于帝，当时称为「禁脔」，指帝王所钟爱者。见《晋书．卷七九．谢安传》。后用于比喻私自享有，不许他人染指的东西。
1. 不许，制止：禁止。禁绝。禁书。禁令。禁赌。禁欲。禁锢。
2. 法律或习惯上制止的事：犯禁。违禁品。
3. 拘押：囚禁。监禁。禁闭。
4. 古代称帝王的地方：宫禁。禁苑。禁卫。禁军（古代指保卫京城或宫廷的军队）。
5. 不能随便通行的地方：禁地。禁区。
6. 避忌：禁忌。
脔读音：luán脔luán（名）切成小块的肉：～割。