zān dǎo
zān pèi
zān zi
zān dài
zān guà
zān biàn
zān yīng
zān bǐ
zān jú
zān huī
zān ér
zān tuó
zān jū
zān shēn
zān niǎo
zān tóu
zān guān
zān xuān
zān miǎn
zān niǎo
zān hé
zān guī
zān dài
zān zǔ
zān lǚ
zān ěr
zān fú
zān jī
zān jù
zān huā
zān zān
zān tì
jiāng biàn
yě biàn
chán biàn
chǔ biàn
bīng biàn
shào biàn
huì biàn
bēi biàn
zè biàn
xùn biàn
wéi biàn
yuán biàn
xiāo biàn
pí biàn
dà biàn
é biàn
qióng biàn
jué biàn
xuán biàn
miǎn biàn
gǔ biàn
cháo biàn
zān biàn
kuǐ biàn
qí biàn
hù biàn
tún biàn
lù biàn
guān biàn
zhěng biàn
jiě biàn
mò biàn
yíng biàn
yīng biàn
xùn biàn
tū biàn
què biàn
mǎ biàn
⒈ 簪,冠簪;弁,礼帽。古代仕宦所服。
引唐司空曙《酬李端校书见赠》诗:“昨日闻君到城闕,莫将簪弁胜荷衣。”
宋司马光《昔别赠宋复古张景淳》诗:“勿辞簪弁倾,頽然倒樽席。”
⒉ 借指官吏。
引宋岳珂《桯史·八阵图诗》:“喻三嵎人, 靖康初,为祠部外郎,伪楚之僭,集议秘省,簪弁恇慴; 喻独捫其膝曰:‘此岂易屈者哉。’即日掛冠去。”
簪zān(1)(名)(~子、~儿)别住发髻的条状物;用金属、玉石等制成:~子|扁~。(2)(动)插在头发上:~花。
弁读音:biàn弁biàn(1)(名)古代男子戴的帽子。 (2)(名)旧时称低级武职。