miǎn mào
tiān mào
xiǔ mào
wěi mào
qì mào
wén mào
zuì mào
dì mào
xuě mào
wài mào
tuán mào
fēng mào
guǎ mào
lǐ mào
xīn mào
tǐ mào
xiàng mào
xíng mào
xiào mào
cí mào
xiě mào
shī mào
gài mào
lí mào
cí mào
guāng mào
shū mào
jiǎn mào
chē mào
guǐ mào
jué mào
xiàng mào
shì mào
yuè mào
biàn mào
gàn mào
lǚ mào
hè mào
wù mào
yán mào
quán mào
miào mào
yì mào
cuì mào
pǐn mào
nián mào
shén mào
dào mào
qū mào
chūn mào
shēng mào
miàn mào
gǎi mào
měi mào
lǐ mào
yī mào
nǐ mào
xiān mào
huā mào
qíng mào
yī mào
xū mào
xiàng mào
wèi mào
yù mào
shī mào
cái mào
lǎo mào
yún mào
liǎn mào
xiào mào
chǎn mào
gǔ mào
yán mào
gǔ mào
tài mào
wěi mào
qī mào
kāi mào
yuán mào
wěi mào
zhī mào
wú mào
zhuàng mào
yí mào
róng mào
shū mào
zī mào
fēng mào
yí mào
状貌zhuàngmào
(1) 状态;外貌;容貌
英appearance⒈ 亦作“状皃”。
⒉ 相貌,容貌。
引《战国策·赵策一》:“豫让又漆身为厉,灭鬚去眉,自刑以变其容,为乞人而往乞,其妻不识,曰:‘状貌不似吾夫,其音何类吾夫之甚也。’”
《北齐书·文苑传·荀士逊》:“状貌甚丑,以文辞见用。”
元无名氏《飞刀对箭》第四折:“我如今状貌堂堂,威风赳赳,志气凌云。”
叶圣陶《夜》:“那老妇人的状貌没有什么特点,额上虽已画上好几条皱纹,还不见得怎么衰老。”
⒊ 外貌;形状。
引《庄子·知北游》:“光曜不得问,而孰视其状貌,窅然空然。”
汉淮南小山《招隐士》:“白鹿麏麚兮,或腾或倚。状皃崯崯兮峨峨,凄凄兮漇漇。”
《老残游记续集遗稿》第一回:“有几棵两人合抱的大柏树,状貌甚是奇古,旁边有块小小石碣,上刻‘汉柏’两个大字。”
⒋ 描摹;描绘。
引南朝梁刘勰《文心雕龙·练字》:“状貌山川,古今咸用。”
容态、面貌。
状zhuàng(1)(动)形态:~态|奇形怪~。(2)(名)情况:~况|病~。(3)(动)陈述或描摹:~语|~其事。(4)(名)陈述事件或记载事迹的文字:~纸|~子|行~。(5)(名)褒奖、委任等文件:奖~|委任~。
貌读音:mào1.相貌:面~。容~。以~取人。
2.外表的形象;样子:全~。~合神离。
3.姓。