shēng lèi
sōng lèi
hóng lèi
chuí lèi
rěn lèi
tán lèi
biāo lèi
suān lèi
gěng lèi
xiè lèi
cí lèi
shān lèi
yín lèi
xián lèi
tì lèi
shuāi lèi
bēi lèi
liáo lèi
yì lèi
luò lèi
zhú lèi
shōu lèi
bēi lèi
jí lèi
qì lèi
jiàn lèi
xuè lèi
yǐn lèi
shì lèi
sī lèi
zì lèi
xiāng lèi
jiāo lèi
yǎn lèi
rè lèi
zhū lèi
zhuī lèi
yù lèi
chǎn lèi
kū lèi
hán lèi
bié lèi
qiān lèi
xiè lèi
liù lèi
zhuāng lèi
là lèi
liǎn lèi
chī lèi
yú lèi
qiū lèi
yǔ lèi
wěn lèi
duò lèi
sǎ lèi
yǎn lèi
qī lèi
bèng lèi
jiān lèi
gé lèi
bàng lèi
huī lèi
qīng lèi
jiàn lèi
xiè lèi
liú lèi
qín lèi
bì lèi
kè lèi
māo lèi
fěn lèi
⒈ 亦作“拭泪”。
⒉ 擦眼泪。
引南朝梁萧统《拟古》诗：“窥红对镜敛双眉，含愁拭泪坐相思。”
唐杜甫《奉酬薛十二丈判官见赠》诗：“千秋一拭泪，梦觉有微馨。”
《儿女英雄传》第十二回：“第一句公子就不好登答，只得敛神拭泪。”
庐隐《海滨故人》一：“有时她不耐烦了，不能十分温慰玲玉，玲玉一定要背人偷拭泪。”
⒊ 旧时报丧讣文用语。对于亲属，亲者用“抆血”，疏者用“拭泪”。参见“抆血”。见“拭泪”。
擦拭眼泪。《初刻拍案惊奇．卷二二》：「七郎哭罢，拭泪道：『而今事已到此，痛伤无益。』」《红楼梦．第一七、一八回》：「赌气上床，面向里倒下拭泪。」也作「抿泣」、「抆泪」。