liáo lèi
zhú lèi
yǎn lèi
jí lèi
zì lèi
xiè lèi
xiè lèi
jiàn lèi
qiū lèi
bēi lèi
zhuāng lèi
bēi lèi
fěn lèi
xuè lèi
yǐn lèi
rěn lèi
huī lèi
hóng lèi
yì lèi
sī lèi
bèng lèi
shì lèi
gé lèi
xiāng lèi
qīng lèi
kū lèi
bié lèi
duò lèi
liù lèi
gěng lèi
là lèi
chǎn lèi
liú lèi
rè lèi
yù lèi
jiàn lèi
chuí lèi
qī lèi
sōng lèi
biāo lèi
yú lèi
chī lèi
qín lèi
wěn lèi
shān lèi
bì lèi
jiān lèi
kè lèi
cí lèi
hán lèi
yǎn lèi
yǔ lèi
qì lèi
zhuī lèi
liǎn lèi
luò lèi
jiāo lèi
bàng lèi
qiān lèi
shēng lèi
sǎ lèi
suān lèi
māo lèi
tì lèi
yín lèi
xián lèi
zhū lèi
tán lèi
shuāi lèi
shōu lèi
xiè lèi
⒈ 擦眼泪。
引《楚辞·九章·悲回风》：“孤子唫而抆泪兮，放子出而不还。”
洪兴祖补注：“抆，音吻，拭也。”
汉王褒《洞箫赋》：“故闻其悲声，则莫不愴然累欷，撆涕抆泪。”
南朝宋谢灵运《折杨柳行》：“妻妾牵衣袂，抆泪沾怀抱。”
吴组缃《抆泪应须争著鞭》诗：“于今缅想年来事，抆泪应须争著鞭。”
擦眼泪。《文选．曹丕．与吴质书》：「历览诸子之文，对之抆泪，既痛逝者，行自念也。」也作「抿泣」、「拭泪」。