piāo fà
piāo chǔ
piāo péng
piāo mò
piāo diàn
piāo shā
piāo qīng
piāo hǎi
piāo làng
piāo gǔ
piāo yáo
piāo yǐ
piāo rán
piāo piě
piāo yáo
piāo píng
piāo líng
piāo lún
piǎo xǐ
piāo shuō
piào liang
piāo tián
piāo sǎ
piāo ōu
piāo yóu
piāo méi
piāo líng
piāo fú
piāo fàn
piāo jī
piāo pō
piāo jū
piāo bīng
piāo làn
piāo niè
piāo piāo
piǎo xù
piāo gěng
piāo yù
piāo ér
piāo shā
piāo lì
piāo yí
piāo lì
piāo yín
piāo báo
piāo gāo
piāo zhàng
piāo yáng
piāo lǔ
piāo yè
piǎo mǔ
piǎo nǚ
piāo jiǒng
piāo xuán
piāo bǎi
piāo niè
piǎo rǎn
piāo fù
piāo fèi
piāo kuàng
piāo jué
piāo nì
piǎo bái
piāo pèi
piāo zhuì
piāo luò
piāo jí
piāo shěn
piāo chén
piāo mài
piāo yì
piāo lǔ
piāo yǒng
piǎo méi
piāo rú
piāo bó
piāo liú
piāo dàng
piāo lǔ
piāo biàn
piǎo bù
⒈ 浮起舂杵。形容恶战流血之多。
引《书·武成》:“会于牧野,罔有敌于我师,前徒倒戈,攻于后以北,血流漂杵。”
孔颖达疏:“自攻其后,必杀人不多;血流漂舂杵,甚之言也。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·夸饰》:“襄陵举滔天之目,倒戈立漂杵之论,辞虽已甚,其义无害也。”
前蜀韦庄《辛丑年》诗:“九衢漂杵已成川,塞上黄云战马闲。”
瞿秋白《荒漠里》:“汗血虽然‘漂杵’,诗人却立在杵上,正在乘长风破万里浪。”
1. 浮在液体上不动或顺着风向、流向而移动:漂浮。漂流。漂没(mò)。漂移。漂泊(喻职业生活不固定,东奔西走。亦作“飘泊”)。漂零。漂沦。漂游。漂萍。
杵读音:chǔ杵chǔ(1)(名)一头粗一头细的圆木棒;用来在臼里捣粮食等或洗衣服时捶衣服。(2)(动)用细长的东西戳或捅。