huǐ bì
huī bì
gòu bì
tuí bì
jí bì
jiān bì
cuī bì
shuāi bì
bà bì
fǔ bì
gòng bì
bǐ bì
pín bì
chuān bì
àn bì
hūn bì
jī bì
kùn bì
sǔn bì
dùn bì
zǐ bì
xiāng bì
ěr bì
tuí bì
yōu bì
kè bì
yīn bì
qiū bì
bǔ bì
jiàn bì
yǔ bì
liú bì
pò bì
liè bì
fán bì
diāo bì
lòu bì
wán bì
hào bì
bài bì
wáng bì
mí bì
jī bì
àn bì
xíng bì
pí bì
gǔ bì
lún bì
wén bì
diāo bì
qióng bì
shé bì
bēng bì
dù bì
yú bì
líng bì
xiǔ bì
cán bì
jiù bì
wán bì
⒈ 亦作“抏獘”。亦作“抏弊”。疲困；凋敝；衰败。
引《史记·平準书》：“中外骚扰而相奉，百姓抏獘以巧法，财赂衰秏而不赡。”
司马贞索隐：“抏者，秏也，消秏之名。言百姓贫獘，故行巧抵之法也。”
《汉书·吾丘寿王传》：“及至周室衰微，上无明王，诸侯力政，彊侵弱，众暴寡，海内抏敝，巧诈并生。”
汉桓宽《盐铁论·大论》：“今欲以敦朴之时，治抏弊之民，是犹迁延而拯溺，揖让而救火也。”
宋王安石《进熙宁编敕表》：“于趣时治世，则粗救抏弊之实。”
《辽史·耶律曷鲁传》：“时民更兵焚剽，日以抏敝。”
清顾炎武《日知录·停年格》：“万事之所以抏弊，百吏之所以废弛，法制之所以頽烂决溃而不之救者，皆资格之失也。”