kuī cè
kuī cháo
kuī suàn
kuī jiū
kuī jiàn
kuī tīng
kuī qù
kuī bī
kuī chá
kuī shì
kuī sì
kuī qiáng
kuī qū
kuī shǎn
kuī tàn
kuī pǔ
kuī shè
kuī zhān
kuī wèn
kuī gòu
kuī xìn
kuī kàn
kuī duó
kuī wàng
kuī guǎn
kuī tǒng
kuī nǐ
kuī nǐ
kuī pò
kuī kàn
kuī bì
kuī sāi
kuī yuán
kuī jì
kuī shēn
kuī yú
kuī tǒng
kuī dào
kuī yù
kuī dǐng
kuī wán
kuī yù
kuī yú
kuī yì
kuī biān
kuī kàn
kuī gǔ
kuī nì
kuī sòng
kuī dǔ
kuī qiè
kuī yú
kuī gōng
kuī bīng
kuī xì
kuī jìng
kuī chān
kuī bào
kuī jiān
kuī zì
kuī tú
kuī róng
kuī jì
kuī dǎo
kuī jìng
kuī guān
kuī sì
kuī kǒng
kuī xún
kuī lǎn
kuī kuī
kuī zhī
kuī kàn
kuī yú
kuī dào
kuī jiàn
kuī dǔ
kuī kān
kuī qǔ
kuī yáo
kuī jiàn
⒈ 亦作“窥覦”。亦作“窥踰”。
⒉ 觊觎。
引三国魏卫觊《汉金城太守殷君碑》：“乃敷权略，奬厉威信，獫狁率服，不敢窥踰。”
《文选·王俭＜褚渊碑文＞》：“桂阳失图，窥窬神器。”
吕向注：“窥窬，谓欲有篡逆之心也。”
《旧唐书·沉法兴传》：“是时， 杜伏威据歷阳，陈稜据江都，李子通据海陵，并握强兵，俱有窥覦江表之志。”
周素园《贵州民党痛史·发展时期》：“藎诚既短於才，又不能开诚布公容纳各方意见，军政上根本动摇，致启奸人之窥窬。”
⒊ 希求。
引南朝陈徐陵《谏仁山深法师罢道书》：“觅之者等若牛毛，得之者譬犹麟角。以此之外，何所窥窬。”
唐陈子昂《宿空舲峡青树村浦》诗：“委别高堂爱，窥覦明主恩。”
等待机会，打算有所行动。