chuáng yín
chuáng qún
chuáng yǒu
chuáng wū
chuáng fū
chuáng xí
chuáng tiē
chuáng tà
chuáng diàn
chuáng tuǐ
chuáng rèn
chuáng zǐ
chuáng chuí
chuáng wèi
chuáng yán
chuáng pù
chuáng wéi
chuáng jú
chuáng tà
chuáng tóu
chuáng jià
chuáng diàn
chuáng wéi
chuáng mǔ
chuáng qǐn
chuáng zhào
chuáng wù
chuáng zé
chuáng léng
chuáng lán
chuáng gōng
chuáng ruì
chuáng píng
chuáng shén
chuáng bǎn
chuáng zhàng
chuáng yīn
chuáng yán
chuáng dān
chuáng zi
jǐn wéi
pèi wéi
xiào wéi
luó wéi
guī wéi
xià wéi
jiào wéi
gū wéi
zhuō wéi
chuāng wéi
fān wéi
jīng wéi
bì wéi
fǔ wéi
chuáng wéi
chuáng wéi
píng wéi
cí wéi
píng wéi
qīng wéi
líng wéi
zhòng wéi
shū wéi
tóng wéi
yuān wéi
wéi wéi
fèng wéi
qīn wéi
suì wéi
gōng wéi
fáng wéi
píng wéi
xuān wéi
qiān wéi
suǒ wéi
lián wéi
cuì wéi
jiǎng wéi
yún wéi
cháng wéi
dān wéi
⒈ 床帐。
引《古诗十九首·明月何皎皎》：“明月何皎皎，照我罗床幃。”
《醒世恒言·汪大尹火焚宝莲寺》：“中间床幃桌椅，摆设得甚是济楚。”
⒉ 用以喻闺房之内，夫妻之间。
引《红楼梦》第八十回：“正是俗语説的好，‘清官难断家务事’，此时正是公婆难断床幃的事了。”
挂在床上的帐幕。
床chuáng(1)本义：（名）供人躺在上面睡觉的家俱：（名）供人躺在上面睡觉的家俱(2)（名）像床的器具：冰～。(3)（名）上面放东西的底坐部分：牙～。(4)（量）用于被褥等：一～被子。
帏读音：wéi帏wéi(1)（名）同“帷”。(2)（名）古代佩带的香囊。