shū tíng
shū shǐ
shū rén
shū dān
shū yán
shū wéi
shū qún
shū hán
shū kōng
shū jì
shū kě
shū jià
shū fèi
shū chéng
shū jì
shū wéi
shū gé
shū jiā
shū bào
shū yè
shū qiān
shū shàn
shū cí
shū chuán
shū wěi
shū gǎo
shū dú
shū bāo
shū fǎ
shū gōng
shū qì
shū guǎn
shū shēn
shū píng
shū gé
shū dài
shū zhá
shū zhào
shū lín
shū shū
shū diàn
shū cè
shū pǔ
shū jiè
shū kān
shū chuáng
shū shǒu
shū hàn
shū chāo
shū tān
shū lù
shū yù
shū lóu
shū mù
shū mìng
shū juàn
shū hào
shū jīn
shū xìn
shū liáng
shū cè
shū zhā
shū yú
shū shǒu
shū jǐ
shū méi
shū chà
shū fāng
shū jiān
shū běn
shū guì
shū náng
shū bèi
shū chāo
shū bǎn
shū jīng
shū tóng
shū nuò
shū diàn
shū pǐ
shū yún
shū jiàn
shū jià
shū cí
shū mào
shū gū
shū yín
shū cǎo
shū fú
shū huà
shū gōng
shū kù
shū bì
shū yōng
shū qiàn
shū suǐ
shū yì
shū jí
shū chǐ
shū pù
shū guǐ
shū xiāng
shū wū
shū kè
shū xīn
shū zhǎn
shū pàn
shū xiāng
shū lù
shū zhèng
shū dāi
shū xíng
shū hù
shū sì
shū zhì
shū kuài
shū bù
shū chóng
shū zǔ
shū lǐ
shū yì
shū yín
shū dù
shū gēn
shū táng
shū yuàn
shū chéng
shū yǔ
shū fáng
shū jù
shū kuì
shū diān
shū dāo
shū jì
shū jí
shū tǐ
shū kè
shū hòu
shū shēng
shū miàn
shū tí
shū bàn
shū pà
shū míng
shū xiě
shū qì
shū nǎo
shū lìng
shū bó
shū gé
shū jiǎn
shū hàn
shū lù
shū gǎo
shū zì
shū cè
shū pí
shū jú
shū shè
shū dī
shū qiáo
shū huǎng
shū tiē
shū mí
shū quàn
shū shú
shū pàn
shū wù
shū yòu
shū chī
shū fēi
shū bǎn
shū zhāo
shū dǎn
shū lì
shū yóu
shū diān
shū cì
shū jǐ
shū dàng
shū nú
shū qiè
shū fǔ
shū diǎn
shū lùn
shū dài
shū chú
shū zhāi
shū àn
shū zǐ
shū chú
shū huì
shū xù
shū jiǎ
shū gǔ
shū xué
shū shè
shū wén
wéi wéi
shū wéi
luó wéi
fān wéi
píng wéi
cháng wéi
chuáng wéi
píng wéi
fǔ wéi
bì wéi
jǐn wéi
chuáng wéi
guī wéi
zhuō wéi
cí wéi
dān wéi
tóng wéi
xuān wéi
lián wéi
jīng wéi
cuì wéi
xiào wéi
zhòng wéi
líng wéi
píng wéi
jiào wéi
fèng wéi
pèi wéi
fáng wéi
qiān wéi
yún wéi
yuān wéi
xià wéi
qīn wéi
qīng wéi
jiǎng wéi
suì wéi
gōng wéi
chuāng wéi
gū wéi
suǒ wéi
⒈ 犹书斋。
引唐杜甫《雨》诗之二：“高轩当灧澦，润色静书幃。”
明高启《晚陪张水部过西桥隔城望见诸山》诗：“望山还恐山相笑，坐守书幃不出城。”
明朱有燉《风月牡丹仙》第三折：“冷森森风透到书幃。”
清冒襄《影梅庵忆语》：“‘自昔文人称孝子，果然名士悦倾城’……‘娥眉问难佐书幃’，皆为余庆得姬。”
书shū(1)本义：（动）写字；记录；书写：（动）写字；记录；书写(2)（名）字体：隶～。(3)（名）装订成册的著作：一本～。(4)（名）书信：家～。(5)（名）文件：说明～。
帏读音：wéi帏wéi(1)（名）同“帷”。(2)（名）古代佩带的香囊。