fù cǎi
fù yì
fù xiǎn
fù shì
fù mǔ
fù zhe
fù lǚ
fù yù
fù chén
fù zhì
fù chàn
fù guō
fù fù
fù sè
fù hé
fù huì
fù bì
fù dǎo
fù gòu
fù yǔ
fù yīng
fù zòu
fù yuán
fù yì
fù fěn
fù nà
fù jìn
fù bì
fù yán
fù shī
fù lì
fù mǔ
fù bié
fù xiàng
fù zuǒ
fù léi
fù yuè
fù mǎn
fù zhòng
fù dié
fù lǐ
fù shí
fù jūn
⒈ 古时辅导、保育贵族子女的老年妇人。
引唐杜枚《杜秋娘》诗：“画堂授傅姆，天人亲捧持。”
宋司马光《论公主宅内臣状》：“臣闻父之爱子，教以义方，弗纳於邪。公主生于深宫，年齿幼穉，不更傅姆之严，未知失得之理。”
宋郭彖《睽车志》卷五：“女闻之，窃谓傅姆曰：‘女子託身，惟择所归。’”
梁启超《倡设女学堂启》：“必待傅姆，《阳秋》之贤伯姬 ；言告师氏，《周南》之歌淑女。”