笋组词蒂组词
sǔn qián
sǔn gǎn
sǔn lǐ
sǔn dì
sǔn biān
sǔn fǔ
sǔn jù
sǔn yè
sǔn luó
sǔn guā
sǔn jué
sǔn tiáo
sǔn xí
sǔn yī
sǔn yě
sǔn shí
sǔn tuò
sǔn tóu
sǔn kū
sǔn chéng
sǔn jī
sǔn gān
sǔn pí
mìng dì
shì dì
yīn dì
huā dì
jiè dì
là dì
gēn dì
wú dì
bìng dì
gǔ dì
lǜ dì
yān dì
hā dì
lián dì
guā dì
ruò dì
上一组词：笋石 下一组词：玉笋
⒈ 竹的杈丫。蒂，枝梗连结处。
引唐鲍溶《闻蝉》诗：“清香笋蒂风，晓露莲花泪。”
笋sǔn（名）竹的嫩芽。
蒂dì（名）瓜、果等跟茎、枝相连的部分：～把儿（bàr）。