tàn zhǎo
tàn yuán
tàn náng
tàn zhēn
tàn àn
tàn sì
tàn qǔ
tàn hòu
tàn zé
tàn tāng
tàn bìng
tàn shí
tàn xì
tàn tīng
tàn mì
tàn shǒu
tàn zhuàn
tàn míng
tàn qīn
tàn fēng
tàn cǎi
tàn xìn
tàn suǒ
tàn wán
tàn xún
tàn gōu
tàn zhī
tàn jiǎn
tàn yōu
tàn huǒ
tàn jiān
tàn běn
tàn xī
tàn zhuàn
tàn tǎo
tàn shuǐ
tàn yán
tàn qí
tàn qiú
tàn kàn
tàn wèn
tàn wēi
tàn zhēn
tàn cáo
tàn mǎ
tàn wán
tàn bīng
tàn guān
tàn chūn
tàn xùn
tàn dǐ
tàn liú
tàn cháng
tàn tóu
tàn mō
tàn huán
tàn méi
tàn shèng
tàn xiǎn
tàn xiǎn
tàn jǐng
tàn chóu
tàn dǔ
tàn sàng
tàn jiǎn
tàn wàng
tàn zhū
tàn shēn
tàn jiè
tàn cì
tàn huǒ
tàn chōu
tàn kuàng
tàn xún
tàn tiáo
tàn lí
tàn jí
tàn lì
tàn duān
tàn shēn
tàn jiū
tàn jué
tàn shì
tàn wèn
tàn fú
tàn chá
tàn cè
tàn fǎng
tàn chuāi
tàn huā
tàn zhēn
tàn kān
tàn tóu
tàn bān
tàn chá
tàn dīng
tàn zi
tàn fáng
tàn shì
tàn jiū
tàn tí
⒈ 探究编次。《后汉书·班固传上》作“探撰”。
引《汉书·叙传下》：“太初以后，闕而不録，故探篹前记，缀辑所闻，以述《汉书》。”
颜师古注：“篹，与‘撰’同。”
探tàn(1)（动）基本义：试图发现（隐藏的事物或情况）：试图发现（隐藏的事物或情况）(2)（动）做侦察工作的人：～子。(3)（动）看望：～望｜～病。(4)（动）向前伸出头或上体：～头～脑｜～身。(5)（动）〈方〉过问：～询｜～讨。
篹读音：zhuàn,zuàn,suǎn[ zhuàn ]1. 古通“馔”：“以为文母篹食堂。”
2. 著述：“夫子既卒，门人相与辑而论篹，故谓之《论语》。”