jì qù
jì chóu
jì kuǎn
jì cí
jì líng
jì xué
jì liú
jì kù
jì xīn
jì shì
jì fù
jì zú
jì dā
jì shēn
jì yuǎn
jì tuō
jì jiān
jì cáng
jì yǔ
jì jìn
jì xiè
jì jiā
jì jí
jì yǔ
jì tuō
jì xì
jì zhì
jì cún
jì nì
jì tián
jì shū
jì xìng
jì yí
jì mìng
jì wěi
jì zǎi
jì jìng
jì gōng
jì quán
jì wèi
jì dì
jì huái
jì zhòng
jì xī
jì lǎo
jì yā
jì rǔ
jì nú
jì jiǎn
jì fèi
jì kǒu
jì zhǎ
jì tuō
jì fā
jì shì
jì fàng
jì yǎng
jì ér
jì yuàn
jì bì
jì jū
jì zhù
jì lù
jì sù
jì kǎi
jì xùn
jì lùn
jì huà
jì yù
jì zī
jì hèn
jì tǎng
jì jì
jì hè
jì fàn
jì cuò
jì fù
jì xiàng
jì mài
jì zhàng
jì miè
jì zōng
jì zāng
jì dǎ
jì cháo
jì yìng
jì dī
jì guān
jì fù
jì yǔ
jì fèng
jì wàng
jì cí
jì chuán
jì mǔ
jì yāng
jì bāo
jì shēng
jì zhǐ
jì lǐ
jì bìn
jì zhǐ
jì yùn
jì dìng
jì zhuāng
jì jiān
jì yùn
jì rèn
jì shēn
jì qíng
jì zōu
jì shòu
jì qī
jì shì
jì jí
jì zhèng
jì zhǔ
jì shǔ
jì tà
jì chǔ
jì shēng
jì ào
jì yīn
jì yù
jì xìng
jì wài
jì wù
jì shí
jì yán
jì huì
jì nú
jì wǔ
jì yǎng
jì yǔ
jì jiā
jì zhì
jì yì
jì xíng
jì dì
jì kuàng
jì bài
jì sǐ
jì xìn
jì mù
jì kè
jì bó
jì sì
jì zuò
jì jiān
jì méi
jì diào
jì dùn
jì míng
jì chén
寄养jìyǎng
(1) 把孩子托付给他人抚养
(好工具.)例将婴儿寄养在她祖母处，自己进城工作英farm out;ask sb. to bring up one's child将子女暂时托人抚养。
寄jì(1)（动）原指托人递送；现在专指通过邮局递送：～信｜～钱｜～包裹。(2)（动）付托；寄托：～存｜～希望于青年。(3)（动）依附别人；依附别的地方：～食｜～居。(4)（动）认的（亲属）：～父｜～母｜～儿｜～女。
養读音：yǎng1.照顧、撫育：“撫養”、“養民”。《禮記•大學》：“未有學養子，而後嫁者也。”《史記•卷一一二•主父偃傳》：“百姓靡敝，孤寡老弱不能相養。”
2.培植花木或飼養動物：“養蘭”、“養雞”。《周禮•夏官•圉人》：“圉人，當養馬芻牧之事。”
3.陶冶品德：“修養品德”。《孟子•盡心下》：“養心莫善於寡欲。”
4.教導、教育。《周禮•地官•保氏》：“保氏掌諫王惡，而養國子以道，乃教之六藝。”《漢書•卷八十八•儒林傳•序》：“或言孔子布衣，養徒三千人。”
5.治療、調護：“調養”、“養顏”、“養病”。《儒林外史•第五回》：“再折些須銀子給他養那打壞了的腿。”
6.增加、助長。《左傳•昭公二十年》：“私欲養求，不給則應。”《孔穎達•正義》：“私有所欲，長養其情，求物共之，民不共給，則應之以罪。”
7.信守、保持。《荀子•禮論》：“龍旗九斿，所以養信也。”
8.姓。如春秋時楚國有養由基。