shī bào
shī shǒu
shī líng
shī xiào
shī jì
shī mí
shī xíng
shī kuàng
shī cuò
shī fù
shī guān
shī sàn
shī zhěn
shī jiā
shī qiáng
shī zhǎn
shī lè
shī yǔ
shī hán
shī qiǎo
shī gōng
shī chéng
shī zhèn
shī yòng
shī shī
shī zhū
shī hé
shī fú
shī wéi
shī wēi
shī yǔ
shī fā
shī lìng
shī fǎ
shī shè
shī jīn
shī gōng
shī lǐ
shī huì
shī zhù
shī jué
shī shēng
shī shēn
shī fěn
shī shě
shī shǎng
shī jiù
shī chěng
shī rán
shī mìng
shī fàng
shī jiào
shī dí
shī féi
shī bào
shī yì
shī qì
shī pào
shī dé
shī yǐ
shī ēn
shī liáo
shī zhèng
shī yù
shī huà
shī xǐ
shī yǔ
shī jiǎn
shī bù
shī zé
shī mèng
⒈ 涂以红色。
引战国楚宋玉《登徒子好色赋》:“臣里之美者,莫若臣东家之子……著粉则太白,施朱则太赤。”
宋苏轼《红梅》诗之二:“雪里开花却是迟,何如独占上春时。也知造物含深意,故与施朱发妙姿。”
⒉ 犹言涂脂抹粉。
引清戴名世《洪崑霞制义序》:“乃一旦见有悦之者,则亦遂施朱涂粉,居然自以为国色。此窈窕贞静之女所疾趋而避者也。”
施shī(1)(动)施行;施展:实~|~工。(2)(动)给予:~礼。(3)(动)施舍:~与。(4)(名)在物体上加某种东西:~肥。(5)姓。
朱读音:zhū[ zhū ]1. 红色:朱红。朱批。朱笔。朱文(印章上的阳文)。朱门(红漆大门,旧时指豪富人家)。
2. 矿物名:朱砂(无机化合物,中医用于镇静剂。亦称“辰砂”、“丹砂”)。朱墨。
3. 姓。