jǐ fēng
shǎng fēng
yí fēng
guān fēng
huáng fēng
xuán fēng
tán fēng
zhuān fēng
gōu fēng
qí fēng
huā fēng
wán fēng
xī fēng
jìn fēng
huán fēng
yàn fēng
suí fēng
cè fēng
ní fēng
tái fēng
suǒ fēng
shí fēng
yíng fēng
táng fēng
líng fēng
xī fēng
xū fēng
xù fēng
bié fēng
fǔ fēng
bǎi fēng
tǔ fēng
huáng fēng
mí fēng
yuán fēng
xiàn fēng
mì fēng
hóng fēng
zhuī fēng
lián fēng
nèi fēng
bìng fēng
dà fēng
náng fēng
xù fēng
xí fēng
sì fēng
qiān fēng
yīn fēng
fén fēng
biǎn fēng
cái fēng
mǎ fēng
shēng fēng
hòu fēng
zhòng fēng
shū fēng
é fēng
yú fēng
yī fēng
huá fēng
sù fēng
lèi fēng
yáo fēng
fù fēng
bù fēng
bù fēng
kuí fēng
qǐ fēng
qiū fēng
yí fēng
lín fēng
dōng fēng
shén fēng
mén fēng
biān fēng
cì fēng
kàn fēng
guī fēng
xuān fēng
xǐ fēng
jiāng fēng
bīng fēng
dēng fēng
hán fēng
jiàng fēng
hù fēng
níng fēng
luán fēng
wáng fēng
shí fēng
fù fēng
yào fēng
dào fēng
yìn fēng
tí fēng
qǐ fēng
fēn fēng
léi fēng
bó fēng
zhū fēng
yú fēng
zhěn fēng
bāo fēng
chén fēng
píng fēng
qián fēng
xǐ fēng
biāo fēng
fáng fēng
běn fēng
chén fēng
yóu fēng
chì fēng
hán fēng
dī fēng
jiān fēng
shàng fēng
qín fēng
tí fēng
wú fēng
biē fēng
mò fēng
sī fēng
xié fēng
gào fēng
jiā fēng
jiào fēng
zèng fēng
jiē fēng
yǐ fēng
bāo fēng
gān fēng
tōng fēng
zhōng fēng
kāi fēng
dìng fēng
chá fēng
rén fēng
jìn fēng
zì fēng
chá fēng
liè fēng
nì fēng
lì fēng
chē fēng
dìng fēng
tóng fēng
jiǎn fēng
jiǎ fēng
jī fēng
jiù fēng
yāo fēng
mò fēng
duǎn fēng
shuǐ fēng
fān fēng
⒈ 谓在王畿的四周聚土为界。
引《周礼·地官·封人》：“封人掌詔王之社壝，为畿封而树之。”
郑玄注：“畿上有封，若今时界矣。”
贾公彦疏：“谓王之国外四面五百里各置畿限，畿上皆为沟堑，其土在外而为封。”
孙诒让正义：“《大司徒》注云：‘千里曰畿。封，起土界也。’”
⒉ 指京畿的疆界。
引《宋书·索虏传论》：“至于晋始，姦黠渐著，密邇畿封，窥候疆埸。”
南朝陈张正见《和诸葛览从军游》：“治兵耀武节，纵猎骇畿封。”
畿jī（名）我国古代称靠近国都的地方：京～。
封读音：fēng封fēng(1)（动）基本义：封闭；封起来：封闭；封起来(2)（动）古时帝王把爵位（有时连土地）或称号赐给臣子：～王｜分～诸侯。(3)（～儿）用来封东西的纸包或纸袋封套的东西：信～。