dà fēng
hán fēng
nì fēng
qí fēng
sì fēng
tǔ fēng
luán fēng
lín fēng
náng fēng
yú fēng
tí fēng
yāo fēng
yàn fēng
sù fēng
wán fēng
nèi fēng
gōu fēng
mí fēng
fēn fēng
bāo fēng
xī fēng
tóng fēng
bié fēng
mén fēng
chén fēng
shǎng fēng
dēng fēng
biē fēng
cái fēng
kàn fēng
bǎi fēng
líng fēng
mò fēng
wáng fēng
yìn fēng
bù fēng
bāo fēng
xǐ fēng
jiǎ fēng
jiān fēng
huáng fēng
xié fēng
táng fēng
qiū fēng
qián fēng
shí fēng
píng fēng
yǐ fēng
tán fēng
zhū fēng
shuǐ fēng
fén fēng
xǐ fēng
xū fēng
shēng fēng
qǐ fēng
jiāng fēng
duǎn fēng
zhòng fēng
shí fēng
sī fēng
chá fēng
kāi fēng
yí fēng
guān fēng
běn fēng
jǐ fēng
chē fēng
bó fēng
bìng fēng
qiān fēng
huán fēng
chá fēng
fān fēng
xī fēng
tí fēng
zhuī fēng
xù fēng
tái fēng
zhěn fēng
yóu fēng
huáng fēng
mǎ fēng
shàng fēng
suí fēng
dào fēng
shén fēng
yáo fēng
é fēng
xuán fēng
zhuān fēng
níng fēng
léi fēng
hù fēng
bù fēng
qín fēng
yào fēng
xiàn fēng
yīn fēng
fù fēng
jī fēng
dìng fēng
shū fēng
yíng fēng
rén fēng
zhōng fēng
huā fēng
xí fēng
huá fēng
guī fēng
suǒ fēng
jiē fēng
xù fēng
gào fēng
gān fēng
yī fēng
lèi fēng
mì fēng
lián fēng
lì fēng
jìn fēng
fù fēng
yuán fēng
yú fēng
wú fēng
dìng fēng
jiǎn fēng
zèng fēng
biǎn fēng
hòu fēng
kuí fēng
xuān fēng
jiàng fēng
chén fēng
fáng fēng
liè fēng
jiā fēng
zì fēng
jiào fēng
qǐ fēng
chì fēng
cè fēng
tōng fēng
biān fēng
mò fēng
hóng fēng
fǔ fēng
hán fēng
ní fēng
jìn fēng
dī fēng
dōng fēng
yí fēng
cì fēng
bīng fēng
jiù fēng
biāo fēng
⒈ 界限。引申为约束。
引唐司空图《二十四诗品·高古》：“虚佇神素，脱然畦封。”
郭绍虞集解：“畦，町也。封，畦之界限也。”
清曾国藩《刘君季霞墓志铭》：“季霞脱去畦封，瞑无一语，款诚相接，其臭如兰，以是人乐近之。”
况周颐《蕙风词话》卷三：“倪云林《太常引·寿彝斋》云：‘柳阴濯足水侵磯……介眉寿，遥瞻翠微。’寿词如此著笔，脱然畦封，方雅超逸。”
畦qí（名）有土埂围着的一块块排列整齐的田地。
封读音：fēng封fēng(1)（动）基本义：封闭；封起来：封闭；封起来(2)（动）古时帝王把爵位（有时连土地）或称号赐给臣子：～王｜分～诸侯。(3)（～儿）用来封东西的纸包或纸袋封套的东西：信～。