xiào yǐn
xiào nuò
xiào chóu
xiào hǒu
xiào fēng
xiào hū
xiào cuì
xiào gē
xiào yín
xiào jiào
xiào zhà
xiào fù
xiào míng
xiào yòu
xiào jié
xiào jù
xiào lǚ
xiào huì
xiào mìng
xiào áo
xiào hé
xiào yǒng
xiào tiān
xiào ào
xiào shù
xiào yuān
xiào zhà
zāng jù
juàn jù
sān jù
lì jù
huān jù
liǎn jù
qí jù
chǔ jù
yù jù
yǒng jù
xī jù
kuài jù
yóu jù
tún jù
guī jù
qī jù
póu jù
xīng jù
jīn jù
lèi jù
sēn jù
jūn jù
níng jù
xiào jù
póu jù
huì jù
suí jù
yān jù
hé jù
xùn jù
chóng jù
mí jù
lián jù
pián jù
bǎo jù
wéi jù
zhōu jù
shǔ jù
píng jù
qún jù
pù jù
cún jù
guān jù
wù jù
huán jù
yǐ jù
dòu jù
gǎi jù
diào jù
yōu jù
lín jù
cù jù
shēng jù
tuán jù
zào jù
yòu jù
jié jù
qī jù
zhōng jù
cūn jù
bìng jù
shōu jù
jiū jù
fēng jù
bì jù
wán jù
tān jù
páng jù
zōu jù
xiǎo jù
póu jù
suō jù
yún jù
pú jù
sàn jù
yàn jù
jí jù
hòng jù
shào jù
lù jù
shàn jù
bī jù
hǎi jù
yì jù
liáng jù
shì jù
zī jù
gòng jù
kuài jù
zhēng jù
xiāng jù
zhāo jù
yì jù
líng jù
tuán jù
jiū jù
yōng jù
fán jù
jiū jù
huān jù
huān jù
yuān jù
cáo jù
yàn jù
yíng jù
huān jù
jiǎng jù
fǔ jù
wěi jù
lóng jù
huì jù
chóng jù
xù jù
chéng jù
còu jù
fú jù
niǎo jù
xiāng jù
yùn jù
tún jù
cù jù
yī jù
zhù jù
bù jù
cuì jù
duī jù
jī jù
nián jù
sì jù
cuán jù
chù jù
wén jù
lí jù
cóng jù
cháo jù
diàn jù
wù jù
xù jù
啸聚xiàojù
(1) 互相招呼着聚集在一起
例每弋猎，即相啸聚。——《新唐书·室韦传》例啸聚山林[.好工具]英call;band together;gang up⒈ 互相招呼着聚集起来。
引《后汉书·西羌传论》：“永初之閒，羣种蜂起……转相啸聚，揭木为兵，负柴为械。”
《新唐书·北狄传·室韦》：“室韦，契丹别种……每弋猎即相啸聚，事毕去。”
鲁迅《华盖集·“公理”的把戏》：“撷英馆里和后援会中所啸聚的一彪人马，也不过是各处流来的杂人。”
⒉ 指结伙为盗。
引《续资治通鉴·宋高宗绍兴二十九年》：“帝谓大臣曰：‘闻江西境内有群聚而掠人於道者。’ 王纶曰：‘艰食之民，不得已而为之，未必皆啸聚也。’”
呼啸聚集。多指盗匪或贼寇以呼啸声聚众集合。
1.（人）撮口发出长而清脆的声音；打口哨：登高长～。
2.（禽兽）拉长声音叫：虎～。鸟～。
3.泛指发出长而尖厉的声音：风～。飞机尖～着飞过顶空。
聚读音：jù聚jù（动）聚集：～会｜大家～在一起商量商量｜明天星期日；咱们找个地方～～。