shè gōng
shè kē
shè de
shè hǔ
shè zhǔn
shè péng
shè pǔ
shè yù
shè qì
shè kǒu
shè tiān
shè shēng
shè jī
shè zhāo
shè bèi
shè sǔn
shè lǐ
shè yù
shè fù
shè jī
shè liáng
shè jiǎo
shè mén
shè rì
shè yì
shè gōu
shè guān
shè shā
shè gāo
shè shēng
shè niú
shè yù
shè qí
shè jī
shè fù
shè lì
shè duǒ
shè yǐn
shè pín
shè qīn
shè fēi
shè zhì
shè jīng
shè shǒu
shè yuè
shè píng
shè jiāo
shè gōng
yè gàn
shè hàn
shè rén
shè chéng
shè liè
shè diāo
shè fú
shè jiàn
shè wǎng
shè xiàn
shè qì
shè jǐ
shè láng
shè mén
shè jì
shè yè
shè hú
shè yǐng
shè shī
shè fáng
shè dàn
shè yā
shè liú
hóng hú
bié hú
guàn hú
jiū hú
shù hú
zhǔn hú
hé hú
guàn hú
guǎ hú
bái hú
dú hú
xuán hú
lù hú
diào hú
huáng hú
chén hú
xuán hú
biāo hú
zhèng hú
gān hú
kūn hú
yuān hú
qián hú
míng hú
kè hú
jī hú
hēi hú
guī hú
lóng hú
líng hú
kòng hú
shè hú
luán hú
wén hú
zhòng gǔ
⒈ 箭靶。 《古今小说·沉小霞相会出师表》：“又闻得沉经歷文武全才，都来合他去射箭。
引沉鍊教把稻草扎成三个偶人，用布包裹，一写‘ 唐奸相李林甫 ’；一写‘ 宋奸相秦檜 ’；一写‘ 明奸相严嵩 ’。把那三个偶人做个射鵠。”
《东周列国志》第五八回：“潘党教他那七层坚甲，綳於射鵠之上。”
1. 放箭：射箭。后羿射日。
2. 用推力或弹力送出子弹等：射击。扫射。发射。射程。射手。
3. 气体或液体等受到压力迅速流出：喷射。注射。
4. 放出光、热、电波等：射电。辐射。射线。照射。反射。
5. 有所指：暗射。影射。
鹄读音：hú,gǔ[ hú ]天鹅。