chú dòu
bī dòu
lí dòu
què dòu
huái dòu
jiàng dòu
chì dòu
fàn dòu
xiàn dòu
biān dòu
jiān dòu
lí dòu
lóng dòu
lǜ dòu
zǔ dòu
yàn dòu
cán dòu
xián dòu
yàn dòu
jiāng dòu
biān dòu
tài dòu
bīn dòu
wǎ dòu
bā dòu
miàn dòu
zǎo dòu
mù dòu
dēng dòu
fó dòu
jié dòu
cài dòu
liào dòu
jīn dòu
shāng dòu
dāo dòu
mǎ dòu
guó dòu
gàn dòu
má dòu
yún dòu
bān dòu
lǚ dòu
méi dòu
hēi dòu
bái dòu
hú dòu
liàn dòu
yá dòu
hóng dòu
máo dòu
lí dòu
cán dòu
hán dòu
néng dòu
lù dòu
chǔ dòu
dà dòu
xiǎo dòu
yuán dòu
biān dòu
qián dòu
lù dòu
biǎn dòu
biǎn dòu
jì dòu
bào dòu
kāng dòu
jiè dòu
zhàn dòu
dì dòu
xiū dòu
tǔ dòu
lí dòu
yù dòu
qīng dòu
lǜ dòu
wān dòu
wū dòu
huáng dòu
hóng dòu
dān dòu
⒈ 即绿豆。
引《旧五代史·唐书·庄宗纪六》:“小菉豆税,每亩与减放三升。”
宋欧阳修《归田录》卷二:“余世家江西,见吉州人甚惜此果,其欲久留者,则於菉豆中藏之,可经时不变。”
⒉ 端砚的一种。因砚有眼如绿豆而得名。
引宋叶樾《端溪砚谱》:“凡有眼之石,在本嵓中,尤縝密温润; 端人谓石嫩则眼多,老则眼少;嫩石细润发墨,所以重有眼也……夫眼之别者,曰鸜鵒,曰鸚哥,曰了哥,曰雀眼,曰鸡眼,曰猫眼,曰菉豆,各以形似名之,翠緑为上。”
绿豆的别名。参见「绿豆」条。
梅菉(Méilù),地名,在广东。
豆读音:dòu豆dòu(1)(名)本义:古代盛食物的器具;有点像带高座的盘。(2)(名)(名)豆类植物的种子:绿~。(3)(名)形状像豆的东西:花生~。