jiāo zhú
jī zhú
xún zhú
tǒng zhú
lù zhú
chéng zhú
pōu zhú
huáng zhú
cán zhú
hé zhú
àn zhú
nán zhú
shí zhú
gū zhú
nán zhú
cí zhú
hán zhú
kē zhú
páo zhú
ruò zhú
sī zhú
bǐ zhú
lóng zhú
lú zhú
jīn zhú
pèi zhú
cí zhú
tiān zhú
tóng zhú
zǐ zhú
fāng zhú
qióng zhú
huáng zhú
bèng zhú
sōng zhú
xiào zhú
lǐn zhú
bā zhú
shù zhú
guì zhú
lè zhú
lù zhú
dí zhú
miào zhú
hàn zhú
xì zhú
hǔ zhú
kū zhú
kūn zhú
zǐ zhú
jiàn zhú
xiè zhú
bāo zhú
gé zhú
shēn zhú
yún zhú
mò zhú
jǐn zhú
yín zhú
kōng zhú
fēn zhú
cì zhú
pò zhú
bān zhú
chī zhú
kū zhú
xiū zhú
máo zhú
xiū zhú
qióng zhú
jiū zhú
chǔ zhú
huáng zhú
dān zhú
bān zhú
ruò zhú
fú zhú
zōng zhú
shí zhú
hēi zhú
sè zhú
yù zhú
pào zhú
háo zhú
xǐ zhú
pú zhú
fú zhú
kǔ zhú
māo zhú
jiàn zhú
diān zhú
mì zhú
pǐn zhú
bào zhú
diàn zhú
mèi zhú
lóng zhú
qí zhú
sǎo zhú
lěng zhú
shuǐ zhú
tù zhú
qí zhú
yú zhú
fèng zhú
kàn zhú
xiù zhú
ròu zhú
lèi zhú
chái zhú
máo zhú
qīng zhú
cuì zhú
yì zhú
cè zhú
guì zhú
liáo zhú
xiāng zhú
tán zhú
gū zhú
jīn zhú
kǔ zhú
dì zhú
zuó zhú
yǔ zhú
chuī zhú
biān zhú
dí zhú
jiǔ zhú
yǎn zhú
lè zhú
qióng zhú
jī zhú
chí zhú
táo zhú
hàn zhú
biān zhú
zhàng zhú
qì zhú
ruì zhú
mù zhú
mèng zhú
tóng zhú
⒈ 荩草的别名。参阅明李时珍《本草纲目·草五·荩草》。
引《诗·卫风·淇奥》“緑竹猗猗” 唐陆德明释文：“《草木疏》云：‘有草似竹，高五六尺， 淇水侧人谓之菉竹也。’”
梅菉（Méilù），地名，在广东。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。